Σας έχει συμβεί να κανονίζετε κάτι με πλήρη λεπτομέρεια και τελικά να πηγαίνει στράφι; Απόψε είχαμε κανονίσει να πάμε θέατρο μ΄έναν φίλο και είχαμε ορίσει ώρα συνάντησης στο μετρό Μεταξουργείο. Το κινητό έκλεισε, μα ήλπιζα να βρω εκεί τον φίλο μου.
Περίμενα εντός του σταθμού για κάμποση ώρα. Ύστερα είπα να βγω έξω. Μπορεί να είχε φτάσει νωρίτερα και να είχε βγει έξω να πάρει τον αέρα του. Βγήκα έξω και δεν ήταν εκεί. Αγχώθηκα. Κατέβηκα πάλι στον σταθμό. Τίποτα. Ανέβηκα από την άλλη έξοδο. Τίποτα. Κατέβηκα. Τίποτα.
Πήγα στο θέατρο που θα βλέπαμε την παράσταση. Τίποτα. Παρέλαβα τις προσκλήσεις μας. Επέστρεψα στον σταθμό. Η ώρα περνούσε. Ανέβηκα στη μία έξοδο, στην άλλη, τίποτα. Κατέβηκα στις αποβάθρες. Τίποτα. Η ώρα πέρασε. Πήγα στο θέατρο.
Πρώτο κουδούνι, δεύτερο, τρίτο. Ο φίλος δεν ήρθε ποτέ. Είδα την παράσταση. Έβλεπα τον ηθοποιό να παίζει και σκεφτόμουν πως ο φίλος μου μ΄έγραψε. Γύρισα σπίτι και φόρτισα το κινητό. Ανοίγοντας το εμφανίστηκαν 10 μηνύματα του φίλου και 12 αναπάντητες κλήσεις. Ένιωσα άσχημα.
(Τελειώνω την ιστορία μου και θ΄αναζητήσω να παραγγείλω power bank ετοιμοπαράδοτο. Αύριο πρωί-πρωί με την αυγή θα το αγοράσω.)
