Ένας άνθρωπος θα μπορούσε με λίγη φαντασία να παρομοιαστεί με τον κρίκο μιας αλυσίδας, οι υπόλοιποι κρίκοι της αλυσίδας είναι διάφορες σχέσεις που έχουμε ή συνάπτουμε. Αν το δούμε πολύ σφαιρικά, η ίδια η ζωή θα μπορούσε να είναι ολόκληρη η αλυσίδα. Κάλλιστα κάποιος θα μπορούσε να ερμηνεύσει την ζωή σαν μια πληθώρα απλών ή και πιο σύνθετων σχέσεων, κάθε μια από τις οποίες επιφέρει κάποιο αποτέλεσμα. Κι έτσι, καταγράφεται το φιλμ των εμπειριών μας. Ό,τι είμαστε σήμερα, καθένας από εμάς ξεχωριστά, είναι αποτέλεσμα των διαπροσωπικών μας σχέσεων, τα ερεθίσματα που δεχόμαστε είναι και αυτά που χτίζουν τον χαρακτήρα μας.
Βέβαια μπορεί η «αλυσίδα» να μοιάζει απλοϊκή, ωστόσο τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Η περιπλοκότητα των ανθρώπινων σχέσεων είναι η προσωποποίηση του χάους, καθώς τα ενδεχόμενα για την εξέλιξη κάθε μιας από αυτές είναι άπειρα. Όταν συναναστρεφέσαι με οποιοδήποτε τρόπο με έναν άλλον άνθρωπο, δημιουργούνται οι α,β,γ κλπ. επιλογές, όπως τα story games που έχουν γίνει trend. Ξέρετε τα παιχνίδια – ιστορίες, όπου ο παίκτης επιλέγει το πως θα συνεχιστεί η πλοκή.
Εν πάση περιπτώσει, ο λόγος για τον οποίον αναφερθήκαμε στο χάος, που φαίνεται να στοιχειώνει σαν λέξη την ανθρώπινη φύση, είναι το γεγονός ότι οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων πολύ σπάνια είναι άρτιες και υγιείς. Πάντα από κάτι πάσχουν και εδώ εμφανίζεται το φαινόμενο «τραγική ειρωνεία», όπου το κεντρικό πρόβλημα μιας σχέσης είναι ο κεντρικός χαρακτήρας κάθε περίπτωσης, απλώς δεν το γνωρίζει. Τι εννοούμε με λόγια απλά; Κάθε άνθρωπος μπορεί να αποτελεί ο ίδιος την πηγή του προβλήματος που σχετίζεται με ένα άλλο πρόσωπο, απλά να μην το γνωρίζει. Ναι, είναι πολύ εύκολο να καταστρέψουμε όσα χτίσαμε και μάλιστα σε κλάσματα δευτερολέπτων.
Για όσους από εσάς αναρωτιέστε γιατί κάποιος δηλαδή να σαμποτάρει τις σχέσεις του με τους άλλους; Σας απαντώ, γιατί όχι; Ίσως αυτή να είναι η πιο έγκυρη απάντηση. Το sabotage είναι η εύκολη λύση, βρίσκω ή δημιουργώ μια αφορμή και σταματώ να αγχώνομαι για την έκβαση της σχέσης. Μένω απλά στο να κατηγορώ για κάτι δυσάρεστο τον άλλον, αφαιρώ από εμένα κάθε ευθύνη, απολαμβάνω το γλυκό κομμάτι της κάθε σχέσης και όταν μου ρίχνουν ευθύνες για κάποιο πρόβλημα απαντώ με το «εγώ τουλάχιστον δεν…». Ο εγωισμός του ανθρώπου είναι μια από τις πιο συχνές μορφές sabotage. Και μετά λέμε ότι νιώθουμε μόνοι! Δεν γίνεται αλλιώς, είναι ουσιαστικά επιλογή το να είσαι και να νιώθεις μόνος, ποτέ δεν «έτυχε απλά». Ένας βασικός τρόπος για να διατηρήσεις υγιή μια οποιαδήποτε σχέση είναι η συζήτηση, πρέπει να είσαι καλός ακροατής και ομιλητής. Δεν μπορείς ούτε να μιλάς μόνο για τον εαυτό σου, ούτε να είσαι εντελώς μυστικοπαθής, δέχονται έτσι ότι δεν εμπιστεύεσαι τον άλλον. Και η κακή επικοινωνία λόγω εγωκεντρισμού σαμποτάζ θεωρείται.
Ικασίες. Αλήθεια, είναι τόσο δύσκολο να γίνει αντιληπτό ότι είναι κακό να υπάρχουν; Το γνωρίζω ότι έχω αναφερθεί σε αυτό το θέμα, αλλά είναι κακό να υποθέτετε πράγματα που φοβάστε ότι θα συμβούν. Γιατί και με αυτόν τον τρόπο χάνονται άνθρωποι από την ζωή μας, μπορεί να μην κάνουν αυτό που φοβόμαστε, όμως είμαστε πολύ σίγουροι ότι θα γίνει. Έτσι, με το παραμικρό τους σπρώχνουμε μακριά μας, με το πρόσχημα ότι θέλουμε να προστατεύσουμε τον εαυτό μας από που πρόκειται να συμβεί. Το ενδεχόμενο να είναι όλα δημιούργημα των ανασφαλειών μας δεν το σκεφτόμαστε καν.
Μια άλλη περίπτωση, η οποία μπορεί να θεωρηθεί σαμποτάζ για τις διαπροσωπικές μας σχέσεις, είναι η έλλειψη οργάνωσης ή μάλλον το να μην κάνεις focus. Ένα εύκολο παράδειγμα, εάν δουλεύεις όλη μέρα κάθε μέρα, είναι λογικό και επιλογή σου να απομακρυνθούν κάποιοι με ελαφρά πηδηματάκια. Θέστε, λοιπόν, τις σωστές προτεραιότητες, όταν εκτιμάτε κάποιον πρέπει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο να το δείχνετε.
Όσον αφορά τις οικογενειακές σχέσεις μια συμβουλή και σημειώστε sos, μάθετε να δέχεστε συμβουλές που και που. Μπορεί ο άλλος να έχει δίκιο και απλά να μην το βλέπεις από την δική σου οπτική γωνία.
Τέλος, είναι πολύ συχνό και ιδιαιτέρως παράλογο φαινόμενο, κάποιος να σαμποτάρει τις σχέσεις του σαν μορφή αυτοτιμωρίας. Ναι, πολύ σωστά διαβάσατε, κάποιοι πιστεύουν ότι τους αξίζουν τα χειρότερα και φροντίζουν αυτό να το μεταφέρουν και στους γύρω τους. Ότι δηλαδή είναι τόσο απαίσιοι που δεν χρειάζονται αλλούς γύρω τους και όταν βρίσκεται κάποιος που φέρεται σωστά, τον διώχνουν γιατί δεν δουλεύει έτσι η τιμωρία και η αυτοπειθαρχία. Γενικώς πολύ συχνά, παίρνουμε προβλήματα που έχουμε με τον εαυτό μας και τα μεταφέρουμε στους γύρω μας. Είναι καλό να μοιράζεσαι τα προβλήματα σου, το κακό είναι να μολύνεις τις σχέσεις σου με αυτά.
Όπως καταλαβαίνετε, δεν φταίνε πάντα οι άλλοι. Το βασικότερο που πρέπει να θυμάστε είναι να μην φοβάστε να ανοιχτείτε στους άλλους, απλά φροντίστε να κρατάτε υπαρκτή την διαχωριστική γραμμή μεταξύ εμου και αλλού. Δείτε και λίγο μια άλλη οπτική γωνία, ο άνθρωπος γενικότερα όταν δει πέρα από τον εαυτό ξεκινάει να βλέπει. Μέχρι τότε είναι μόνος στην πραγματικότητα.
P.S.: You deserve the best and it΄s up to you whether you΄ll get that or not!
