Η σύγχρονη εποχή κυριαρχείται από τα δαιμονιώδη social media μέσω smartphone, laptop, tablet και PC κτλ. Κανείς δεν έχει ξεφύγει. Όλα αυτά τα προϊόντα τεχνολογίας μας βοηθούν στην καθημερινότητα μας φυσικά, στην εξυπηρέτηση μας ακόμη και στη δουλειά μας, βεβαίως μέσω του απαραίτητου Internet.
Υπάρχουν και οι στιγμές εκείνες του ελεύθερου χρόνου, που πιάνουμε τον εαυτό μας να χαζολογάει πάνω από μια οθόνη, να συνομιλεί στο chat με φίλους για να κανονιστεί ένας καφές. Ειδικά με εκείνο τον φίλο που έχουμε να δούμε καιρό να ξεδώσουμε και να μαθαίνουμε ό ένας τα νέα του άλλου που έχουμε να μιλήσουμε κάτι χρόνια, ή ακόμη να συνομιλήσουμε και με την παρέα μας που βλέπουμε πολύ πιο συχνά.
Όμως, για στάσου. Βγήκες για καφέ, βγήκες με αυτούς που πριν μια ώρα συνομιλούσες στο facebook, στο instagram ή και κάπου άλλου, κι όμως πάλι σε πετυχαίνω με ένα κινητό στο χέρι, να κάνεις άπειρα feeds, να δεις ποιος έκανε like στο check-in, να συνομιλείς με άλλους φίλους και να κανονίζεις για τον επόμενο καφέ σου.
Φαντάσου να συμβαίνει αυτό επί μια σειρά ημερών: κανονίζεις να βγεις, βγαίνεις. Όταν βγαίνεις, κανονίζεις με άλλους να βγεις, όσο είσαι έξω με αυτόν που κανόνιζες πριν. Ύστερα βγαίνεις με αυτόν που προ ολίγου κανόνιζες και πάλι είσαι πάνω από το κινητό. Μάλιστα. Πού θα σταματήσει αυτό;
Ξέρεις, το θέμα είναι να βγαίνουμε να περάσουμε καλά με αυτόν που βγήκαμε, να μιλήσουμε για τις ζωές μας. Ας αφήσουμε το κινητό στην άκρη, για τον απλούστατο λόγο ό,τι έχουμε όλη την ώρα να ασχοληθούμε με αυτό όταν είμαστε μόνοι μας. Βάλε ένα όριο στον εαυτό σου όταν βγαίνεις και πες «σήμερα δεν θα κοιτάξω το κινητό μου όσο είμαι με παρέα». Κάνοντας κάτι τέτοιο, αρχίζεις να απεξαρτητοποιείσαι, ενώ αντιλαμβάνεσαι σιγά σιγά ότι η πραγματική επικοινωνία με ανθρώπους δεν αντικαθίσταται από κανένα μέσω «δικτύωσης».
