«Μην μιλάς έτσι, ακούγεσαι σαν άντρας». «Δεν είσαι άντρας για να βρίζεις τόσο πολύ». «Ήσουν σωστή, μου φέρθηκες αντρίκια». «Βγήκε η αντρική πλευρά σου στην επιφάνεια». Φράσεις που έχω ακούσει ουκ ολίγες φορές στο παρελθόν, που πάντα με παραξένευαν, αλλά δεν έβρισκα ποτέ λάθος μέσα σε αυτές. Μέχρι που αντιλήφθηκα ότι σκεφτόμουν σχεδόν το ίδιο με αυτούς που τις ξεστόμιζαν.
Μέχρι που συνειδητοποίησα ότι η λέξη που έψαχνα δεν έχει να κάνει με τα φύλα, αλλά με ανθρώπινο χαρακτηριστικό. Την μαγκιά. Βαθιά συνδεδεμένη με το αντρικό φύλο, παρεξηγημένη πλεόν με ανάρμοστες συμπεριφορές, παλαιότερα ένδειξη του σωστού λαϊκού αρσενικού και φυσικά άκρως αντίθετο με τη γυναικεία φύση στα μυαλά πολλών.
Θέλω να εκφράζομαι ανοικτά, με ειλικρίνεια και χωρίς να κρύβω τα συναισθήματά μου. Να κοιτάζω τους ανθρώπους κατά πρόσωπο και να αντιμετωπίζω τις καταστάσεις και τις συμπεριφορές που δεν γουστάρω χωρίς υπεκφυγές. Έναν συνδυασμό παρορμητισμού, ειλικρίνειας, ευγένειας και σεβασμού. Χαρακτηριστικά ενός μάγκα, χαρακτηριστικά ανθρώπινα και όχι φύλου.
Χαρακτηριστικά που σε κοινωνικό επίπεδο ανήκουν σε έναν άντρα. Πού αν μια γυναίκα διαθέτει μεταμορφώνεται σε άγρια, αγενή, αναιδής και σκύλα. Χάνει τη θηλυκή ταυτότητά της και αποκτά εικόνα αρσενικού. Αντιμετωπίζεται με ειρωνεία, η σεξουαλικότητά της μειώνεται δια μαγείας, ενώ φράσεις «κλείσου στην κουζίνα σου» είναι πλέον χιλιοειπωμένες και δεν έχουν καμία επίδραση πάνω της.
Όλα αυτά δεν είναι αρκετά ώστε να μας κάνουν να αλλάξουμε αυτό που είμαστε. Γιατί την μαγκιά δεν την αποκτάς ανάλογα τις βιολογικές σου ιδιότητες, αλλά από τη συμπεριφορά σου. Κι αν όλα αυτά μας κάνουν «άντρες», τότε μόλις γνώρισες τη γυναίκα του 21ου αιώνα. Που δεν φοβάται να μιλήσει για τα θέλω της, να τα διεκδικήσει και να μην αισθάνεται καμία ντροπή για αυτό. Κι αν σε μια τέλεια κοινωνία, τα χαρακτηριστικά ενός φύλου δεν καθόριζαν αυτό που είμαστε, θα είχαμε ακόμα περισσότερες γυναίκες εκεί έξω, που θα έδειχναν τι πάει να πει μαγκιά.
