Ταξίδια. Τι θα κάναμε χωρίς τα ταξίδια; Όταν ταξιδεύεις καταλαβαίνεις το πόσο μικρός είσαι σε σχέση με τον κόσμο. Πόσα λίγα έχεις ζήσει, αντικρύσει, ασθανθεί, γευτεί. Καταλαβαίνεις πόσο ζωή δίνουν στη ζωή σου, πόσο βάζουν την καθημερινότητά σου σε ρυθμούς που δεν ορίζουν οι άλλοι για εσένα, αλλά εσύ.
Τα ταξίδια είναι στιγμές. Στιγμές από εκείνες που δεν τους δίνεις σημασία, αλλά όταν τις αναπολείς νιώθεις πόσο πολύ τις έχεις ανάγκη. Είναι το άγχος για το τι να πρωτοπάρεις μαζί σου, ο πόνος στους ώμους από την παραγεμισμένη βαλίτσα, οι τσακωμοί για το ποιος θα κάτσει συνοδηγός, τα videoclips που γυρίζεις νοητά στο μυαλό σου κοιτάζωντας έξω από το παράθυρο, τα τραγούδια που συντροφεύουν την παρέα που ουρλιάζει, το αμήχανο «μπορούμε να σταματήσουμε κάπου;» της ακράτειας, η «γρήγορη» στάση για φαγητό που διαρκεί 3 ώρες, οι κουνημένες φωτογραφίες της παρέας και άλλα τόσα. Είναι τα σχέδια που κάνουμε όταν φτάσουμε στον προορισμό μας.
Ο προορισμός. Τι θα κάναμε χωρίς τον προορισμό; Το μέρος για το οποίο γεννήθηκε η επιθυμία, κάναμε όνειρα, οργανωθήκαμε και τώρα δες μας! Είμαστε εδώ! Αλλά προορισμός δεν είναι μόνο ο τόπος. Είναι οι άνθρωποι που θα συναντήσουμε, είναι οι εμπειρίες που θα ζήσουμε, είναι οι αναμνήσεις που θα δημιουργήσουμε. Είναι η αιτία που ταξιδεύεις, που η διαδρομή σου έχει νόημα, αλλά και αυτός που ορίζει την επιστροφή σου.
Ταξίδι είναι και η επιστροφή. Μια γλυκόπικρη εμπειρία, που ξεχειλίζει από εικόνες, γεύσεις, μυρωδιές, φωτογραφίες, αλλά και από κούραση, νοσταλγία, υπερένταση. Έχεις ανάγκη να γυρίσεις στα παλιά, στη βάση σου. Να επιστρέψεις στην ασφάλεια των συνηθισμένων, να αγκαλιάσεις τις υποχρεώσεις σου, να βαρεθείς τις μέρες σου ξανά και ξανά. Μόνο και μόνο για να πάρεις δύναμη να ορίσεις τον επόμενο προορισμό σου, να ορίσεις το επόμενο ταξίδι σου.