Πόσες φορές έχεις πει «Δεν έχω το παραμικρό κίνητρο να κάνω τίποτα σήμερα»; Πόσες φορές έχεις πει «Θέλω να εξαφανιστώ από αυτό το πλανήτη» ή «Θέλω να πάω στο αεροδρόμιο και να πάρω το πρώτο αεροπλάνο για οποιοδήποτε προορισμό»; Aρνείσαι να σηκωθείς από το κρεβάτι και την βρίσκεις κοιτώντας απλά το κρεβάτι.
Νομίζω πως σίγουρα κάποια στιγμή η περισσότερες έχεις φτάσει κοντά στο να πεις κάτι από τα παραπάνω ή ακόμα και να το κάνεις πράξη. Όλοι φτάνουμε στο σημείο που απλά θέλουμε να τα παρατήσουμε. Στο σημείο που λέμε «Φτάνει δεν πάει άλλο. Κουράστηκα». Kαι αφού έχεις πιάσει πάτο για τα καλά, σου παίρνει λίγο χρόνο να το συνειδητοποιήσεις. Μετά, αρχίζεις να ψάχνεις τρόπους να ανέβεις. Άλλοι θέλουν φίλους γύρω τους, άλλοι προτιμούν να είναι μόνοι τους και άλλοι να τρώνε δίχως αύριο. Νομίζω εγώ ανήκω στο τελευταίο.
Θυμάμαι πάντα σε όλες αυτές της στιγμές τη μητέρα μου να μου λέει πως όλοι φτάνουμε πάτο για να καταφέρουμε να ξανασηκωθούμε. Τίποτα δεν είναι εύκολο. Πρέπει να βλέπεις το θετικό σε κάθε αρνητικό και να μην σταμάτας να σκέφτεσαι θετικά. Χριστέ μου, πόσο με εκνεύριζε να το ακούω αυτό. Όμως, νομίζω πως ταυτόχρονα μου έδινε μια κρυφή δύναμη όλο αυτό και πείσμωνα στο να ξανανέβω. Να πάρω ξανά τα πάνω μου.
Θα μου πεις «τι μας τα λες αυτά»; Γιατί ίσως το περνάς, το πέρασες ή έχεις κάποιον γύρω σου που το περνάει. Δώστε χρόνο, χώρο και κατανόηση. Ο κάθε άνθρωπος θέλει το δικό του χρόνο. Τη δική του μεταχείρηση και αντιμετώπιση. Ας μην είμαστε επικριτικοί και αυστηροί. Όλοι μας πέφτουμε, αλλά πρέπει να βρούμε και τη δύναμη να ξανασηκωθούμε.
Όσο συνηθισμένο και αν ακουστεί αυτό που θα πω, πάντα υπάρχει κάτι χειρότερο από αυτό που ζούμε εμείς τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή (δυστυχώς). Βρείτε τις δυνάμεις σας, σηκωθείτε και απλά χαμογελάστε. Στο ο,τιδήποτε σας κάνει να χαμογελάτε. Μια σκέψη, ένα τοπίο, μια φωτογραφία, ο σύντροφό σας…
Οι καιροί είναι δύσκολοι, όλοι πλέον περνούν δυσκολίες, διαφορετικού βέβαια είδους, όμως όταν είμαστε υγιείς και έχουμε ανθρώπους γύρω μας όλα είναι αλλιώς, όλα φτιάχνονται. Γι΄αυτo ρίξτε ένα χαμόγελο, άλλωστε δεν στοιχίζει τίποτα.
Kαλή συνέχεια και τα λέμε την άλλη Δευτέρα με καινούργιο άρθρο. Τα φιλιά μου!