Είναι εκείνη η δύσκολη ώρα που χτυπάει το αναθεματισμένο ξυπνητήρι και αναρωτιέσαι αν είναι αλήθεια όλο αυτό, αν όντως ξημέρωσε, και γενικά αν αυτός ο εφιάλτης που ζεις είναι πραγματικότητα. Αφού ξεπεράσεις το στάδιο της άρνησης, αποφασίζεις να σηκωθείς δυναμικά και να αδράξεις την ημέρα σου (λέμε τώρα). Γιατί ξέρεις πολύ καλά ότι αν δεν πας σήμερα, δε θα πας ποτέ!
Aν είσαι ένας απο εμάς που μισούμε τα πρωινά ξυπνήματα, σίγουρα θα ταυτιστείς με τις παρακάτω σκέψεις.
Οχι αλλο καρβουνο
Οι πρώτες σκέψεις είναι σίγουρα οι πιο δραματικές. Αρχίζεις να αναρωτιέσαι από τι νόημα έχει να πας σχολή, μέχρι το τι νόημα έχει να πάρεις επιτέλους αυτό το πτυχίο; Ναι, εντάξει το ξέρεις ότι το πτυχίο αυτό το χρειάζεσαι κατα βάθος, αλλά δε θα μπορούσανε ας πούμε (λέω εγώ τώρα) να ξεκινάνε τα μαθήματα στις 11; Ζητώ πολλά;
Κρεβατι, κρεβατακι μου
Ειδικά αν είναι χειμώνας και έξω έχει κρύο, θα περάσεις σίγουρα πολλή ώρα να αναπολείς ξέγνοιαστες στιγμές ύπνου στο κρεβατάκι σου. Σκέφτεσαι πόσο ζεστό και χουχουλιάρικο είναι και πόσο μόνο του θα νιώθει το καημένο τώρα που έφυγες… Mήπως να γυρίσεις να του κάνεις παρέα;
Πως ειμαι ετσι;!
E, τι το ήθελες τώρα πρωί πρωί να βγάλεις μία σέλφι; Λίγο ο μαύρος κύκλος, λίγο το μισάνοιχτο μάτι, λίγο που δεν πρόλαβες να βάλεις make up, γιατί προτίμησες να χουζουρέψεις 5 λεπτά ακόμη, να τα μας τώρα! Και σε ερωτώ, ποιoς δείχνει ωραίος στις 8.00 το πρωί; Κανείς. Οπότε μην ανησυχεις καθόλου (ακόμη κι αν κάποιοι περαστικοί σε πέρασαν για φάντασμα).
καφε. ΤΩΡΑ.
Όταν σιγά σιγά αρχίζεις να συνδέεσαι με την πραγματικότητα και να συνειδητοποιείς ότι όντως βρίσκεσαι στο λεωφορείο και πας μάθημα, σκέφτεσαι τι μπορεί να σε σώσει. Μόνο ένα πράγμα σου έρχεται στο μυαλό, ο καφές. Αυτός ο ζεστός, μυρωδάτος, γλυκός καφές που εκτός από την υπέροχη γεύση του, έχει και τη μαγική ιδιότητα να σε ξυπνάει! Α, πιάσε και ένα κρουασάν σοκολάτα. Ε, τι ξεροσφύρι;
Μπραβο μου!
Λίγο πριν μπεις στην τάξη, κρατώντας τον άγιο καφέ στο χέρι (και το κρουασάν αν θες), ήρθε η ώρα να επιβραβεύσεις τον εαυτό σου που αποχωρίστηκες το ζεστό σου κρεβατάκι, και ήρθες στη σχολή ΤΟΣΟ πρωί. Εντάξει, εκείνη την ώρα θα προτιμούσες να είσαι σπίτι σου, αλλά δεν είσαι λίγο περήφανος για σένα; ΛΙΙΙΙΙΙΓΟ;Εγώ πάντως είμαι!
