Είναι βράδυ και κάθεσαι νωχελικά στον καναπέ σου ή στο μπαλκόνι σου αγναντεύοντας και σκέφτεσαι «Τι παίχτηκε μόλις τώρα;». Δεν έχεις όρεξη να κάνεις τίποτα, πόσο μάλλον να μιλήσεις με μια φίλη σου για το τι σου συμβαίνει ή να δεις το έτερον ήμισυ για να λυθεί το όποιο θέμα. Σου θυμίζει κάτι αυτό το σκηνικό; Είναι μια φάση που όλοι έχουμε περάσει, είναι ένα σκαλοπατάκι πριν το τέλος, ένα σημείο καμπής. Δεν ξέρεις γιατί έφτασες εδώ, δεν ξέρεις πια είναι η συνέχεια. Τα συναισθήματα σου βρίσκονται σε αταξία, η ζωή σου βρίσκεται σε αταξία. Έχεις χαθεί, δεν σε ευχαριστεί τίποτα πλέον από αυτά που σε ευχαριστούσαν παλιά. Δεν βλέπεις ευχαρίστηση στην καθημερινή συναναστροφή με το ταίρι σου, δεν βλέπεις καν ευχαρίστηση σε ό, τι και αν κάνετε μαζί.
Ξαφνικά δεν θες πολλά-πολλά και πιάνεις τον εαυτό σου να κάνει όνειρα για ένα αύριο που δεν υπάρχει εκείνος ή εκείνη μέσα, σχέδια και εξόδους από πού όπου λείπει αυτός ή αυτή που κάποτε ήταν αναπόσπαστο κομμάτι από τα πάντα. Σου είναι πιο οικείο τώρα το συναίσθημα; Αν ναι, ξέρεις ήδη ότι η σχέση δεν προχωράει πλέον, αλλά δεν μπορείς να βρεις τον λόγο. Ορίστε μερικοί λόγοι που μπορεί να σε βοηθήσουν:
1. ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΦΙΛΟΙ ΤΕΛΙΚΑ
Ας εξηγήσω για να μην παρεξηγηθώ. Γνωρίζουμε πως ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον. Χρειάζεται μια κοινωνική ομάδα γύρω του προκειμένου να αναπτυχθεί, να ανθίσει. Έτσι δημιουργεί φιλίες, άλλες είναι αληθινές και άλλες όχι. Είναι δύσκολο να αναγνωρίσεις έναν αληθινό φίλο, ξέρεις όμως πως θα σε προστατέψει από κάθε λάθος σου, όποιο και αν είναι αυτό. Είτε ονομάζεται απιστία, είτε αφορά τη σχολή/εξετάσεις/διάβασμα/δουλειά, είτε έχει να κάνει με την σχέση σου. Ο εγωιστικός φίλος όμως, ναι μεν θα είναι δίπλα σου σε κάποιες στιγμές της ζωής σου, αλλά όταν θα τον χρειαστείς πραγματικά όχι μόνο δεν θα σε σταματήσει αλλά θα σε σπρώξει κιόλας. Οι «φίλοι» θα μπουν ανάμεσα σας δημιουργώντας ένα αγεφύρωτο κενό, δεν θα σου δώσουν κάποια ουσιαστική βοήθεια, δεν θα σε σταματήσουν. Το κενό ανάμεσα σας θα μεγαλώνει και θα γίνεστε πλέον δυο ξένοι. Εσύ θα ακούσεις το «Έλα μωρέ τώρα, τόσες υπάρχουν» και εκείνη «Μην στεναχωριέσαι, παράτα τον και ζήσε την ζωή σου» και έτσι το πρόβλημα δεν θα λυθεί. Εκεί που θα μπορούσε να λυθεί μιλώντας πραγματικά ο ένας στον άλλο πλέον βρίσκεται ένα τοίχος.
2. ΝΙΩΘΕΙΣ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟΣ/ΜΙΚΡΗ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΣΧΕΣΗ
Είσαι στην δεκαετία των 20 ή κάτω των 20. Όλα είναι διαθέσιμα, όλοι θέλουν να εξερευνήσουν τα πάντα, επικρατεί το απόλυτο χάος και εσύ σκέφτεσαι «για ποιο λόγο να έχω σχέση, όταν έχω την ευκαιρία να κάνω ό, τι θέλω;». Έτσι, αισθάνεσαι πως η σχέση σου λειτουργεί ως τροχοπέδη στην ζωή σου και αρχίζεις να νιώθεις την δαμόκλειο σπάθη πάνω από το κεφάλι σου. Αγχώνεσαι. Δρας σπασμωδικά και αποτραβιέσαι. Κλείνεις το διακόπτη των συναισθημάτων σκεπτόμενος/-η ότι κάποια στιγμή θα τον ανοίξεις ξανά και ΥΟLO.
3. ΣΟΥ ΠΕΡΑΣΕ Ο ΕΡΩΤΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΜΕΙΝΕ Η ΑΓΑΠΗ
Ο έρωτας μένει για κάποιο μικρό χρονικό διάστημα. Όταν φεύγει και έχουν δημιουργηθεί γερά θεμέλια, μένει η αγάπη που σιγά-σιγά μεγαλώνει και τα δυο άτομα είναι σαν ένα. Όμως όταν φύγει ο έρωτας και δεν έχει μετατραπεί σε αγάπη, τότε είναι λίγο δύσκολο να μείνεις στην σχέση σου. Έτσι ξυπνάς ένα πρωί και δεν νιώθεις πλέον το καρδιοχτύπι που ένιωθες και γενικά δεν νιώθεις πλέον τίποτα. Αντίθετα νιώθεις ότι πνίγεσαι από την σχέση σου.
4. ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ, ΑΧ ΜΑΣ ΕΦΑΓΕΣ
Δεν έχω να πω πολλά, το πράγμα μιλάει από μόνο του. Αν δεν θες να φτάσεις στο σημείο που η καθημερινότητα και η ρουτίνα θα φάει την σχέση σας, ανέλαβε δράση άμεσα. Ξεκίνησε να οργανώνεις εκδρομές μαζί με το ταίρι σου σε οικονομικούς προορισμούς ή ακόμα και σε μέρη της πόλης σου που δεν είχατε επισκεφθεί ποτέ μέχρι τώρα, όπως εκείνο το πάρκο που πάντα σνόμπαρες γιατί δεν σου άρεσε το άραγμα στην φύση. Κάντε εκπλήξεις ο ένας στον άλλον. Και γιατί όχι, προσποιηθείτε ότι είστε δυο ξένοι που βγαίνουν ξανά το πρώτο τους ραντεβού.
5. ΟΙ ΤΣΑΚΩΜΟΙ ΚΑΙ Η ΓΚΡΙΝΙΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΛΕΟΝ ΣΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΒΑΣΗ
Γυρνάτε κουρασμένοι και δεν έχετε όρεξη για τίποτα, ψάχνετε αφορμή να ξεσπάσετε και ξαφνικά βλέπετε ότι η οδοντόβουρτσα δεν είναι στην θέση της. Χωρίς δεύτερη σκέψη, αρχίζει ένας επικός καυγάς για το τίποτα. Αυτό συμβαίνει κάθε μέρα για διαφορετικούς λόγους κάθε φορά, όπως γιατί δεν σε πήρε τηλέφωνο την ώρα που σου είπε και άργησε 5΄ ή γιατί δεν κατέβασες το καπάκι της τουαλέτας. Η γκρίνια όμως και οι συνεχείς τσακωμοί τρώνε την σχέση και κουράζουν, για να μην φτάσετε σε αυτό το σημείο αρχίστε να επικοινωνείτε.
6. ΖΗΛΕΙΑ ΜΟΥ, ΖΗΛΕΙΑ ΜΟΥ,ΜΕ ΣΕΝΑ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΝΙΩΘΕΙ ΖΩΝΤΑΝΗ #NΟΤ
Η ζήλεια ναι μεν μπορεί να είναι καλό να υπάρχει, αλλά όχι σε απελπιστικό σημείο. Είναι δύσκολο να την τιθασεύσεις, άλλα πρέπει γιατί κάνεις κακό και σένα και στην σχέση σου. Μπορεί να νιώθεις ανεπάρκεια, μπορεί να έχεις πληγωθεί πολύ στο παρελθόν, αλλά αυτό δεν είναι δικαιολογία για το τέρας της ζήλιας που κάθε τρεις και λίγο ξυπνάς. Μην ξεγελιέσαι, από ένα σημείο και έπειτα η ζήλεια γίνεται εξάρτηση και καίει τα πάντα στο πέρασμα της. Μην καταστρέφεις κάτι επειδή κάποιο ανθρωποειδές έπαιξε με τα συναισθήματα σου και σου δημιούργησε ανασφάλειες. Είσαι τέλειος και τέλεια ακριβώς όπως είσαι και έξαλλου ο άνθρωπος σου σε αγάπησε για αυτό που είσαι, με τις πληγές σου και τα όλα σου.
7. ΩΠ, ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΣΟΥ;
Σου την έκανε την κουτσουκελίτσα και εσύ επειδή αγαπάς και είσαι λαρτζ τυπάκι συγχώρεσες το παραστράτημα. Κανείς δεν σου είπε το μετά, γιατί μεταξύ μας τώρα οι περισσότεροι παίρνουν το καπελάκι του και φεύγουν. Και επειδή αυτή σου η απόφαση σηκώνει πολύ συζήτηση για το μετά άκου μόνο αυτό: θέλει γερό στομάχι για να αντέξεις το χαστούκι που σου έδωσε η ζωή. Αν νιώσεις ότι είναι πολύ για σένα για να το αντέξεις σήκω φύγε, μην χαλάς την καρδούλα παραπάνω. Το στάδιο μετά την απιστία είναι ένας δρόμος μακρύς και δύσκολος και κρατάει κολλημένη την σχέση που έχει δεχτεί πλήγμα για πάρα πολύ καιρό.
Ότι και να γίνει με την σχέση σου όμως μην σκύβεις το κεφάλι, φόρα το πιο όμορφο χαμόγελο σου και συνέχισε να ζεις.
