By
Posted on
Και τώρα πώς θέλεις να συνεχίσω χωρίς εσένα; Τι μου ζητάς; Έμαθα τόσο καιρό να ξυπνάω στην αγκαλιά σου και να μην ανοίγω τα μάτια μου αν δεν μου πεις καλημέρα. Να ακούω την γκρίνια σου μέχρι να σου φέρω τον καφέ σου και εσύ να γελάς για άλλη μια φορά που πέρασε το δικό σου. Να ακούω τα κλειδιά στην πόρτα και να τρέχω να σε πάρω αγκαλιά. Να καθόμαστε και να μετράμε τα αστέρια κάνοντας όνειρα. Και ξαφνικά, όπως το πεφταστέρι, έτσι ξαφνικά χάνεσαι. Και εγώ έμεινα μόνη μου να κοιτάζω τον ουρανό και να προσπαθώ να σε κοιτάξω μέσα από την λάμψη τους. Γιατί μόνο αυτά έχουν την λάμψη των ματιών σου όταν με κοιτούσες.
