Eγώ και ο εαυτός μου: Δύο έννοιες που φαίνονται ταυτόσημες, αλλά δεν είναι.
Είναι η αντίφαση αυτού που φαίνομαι, με αυτό που πραγματικά είμαι. Λένε πως ο εαυτός μας έχει τρείς εκδοχές: αυτός που πιστεύουμε εμείς οτι είμαστε, αυτός που βλέπουν οι άλλοι σε εμάς και αυτός που πραγματικά είμαστε. Απο πού να το πιάσεις και πού να τελειώσεις
Αυτό που νομίζω οτι κεντρίζει πραγματικά το ενδιαφέρον όλων είναι το κομμάτι «αυτό που πιστεύω εγώ ότι είμαι». Τι εικόνα έχουμε εμείς για τον εαυτό μας; Και τι θα πεί καλή ή αντίστοιχα κακή εικόνα; Είμαστε ικανοποιημένοι τελικά με αυτό που σήμερα αποκαλούμε εγώ; Αν τα βάλεις κάτω και τα σκεφτείς, οι απορίες που βάζουμε στον εαυτό μας είναι ατελείωτες.
Και αυτό ειναι που μας τρώει. Οι ανασφάλειες. Γιατί κουράζουμε τον εαυτό μας τόσο πολύ.
Λένε «Oι επιλογές που έκανες καθορίζουνε αυτό που είσαι σήμερα» και το λέμε με μια έννοια αρνητική. Οχι! Φυσικά, αυτό που είμαστε σημερα έχει να κάνει με τις επιλογές που κάναμε, αλλά αυτό δεν είναι κακό. Όλη μας η ζωή είναι μια επιλογή!
Επιλέγεις να είσαι χαρούμενος, επιλέγεις να ζείς στη μιζέρια. Επιλέγεις να βλέπεις το καλό στο κακό, επιλέγεις να βλέπεις το κακό στο καλό. Αν δεν εστιάσεις στο καλό που πηγάζει απο μέσα σου, δε θα τα βρεις ποτέ με τον εαυτό σου.
Δεν γίνεται να πηγαίνουν όλα στραβά. Δράση-Αντίδραση που λέγαμε και στη φυσική. Σε κάτι καλό που συμβαίνει, ως αντίδραση έρχεται και κάτι κακό. Και το αντίστροφο. Και είναι φυσιολογικό!
Αγάπα τον εαυτό σου για όλα αυτα τα μοναδικά που έχεις μόνο εσύ και μη μιζεριάζεις. Είσαι ένας άνθρωπος μοναδικός και ξεχωριστός στους τόσους εκει έξω. Κάντο προτέρημα σου και αγάπα τον εαυτό σου. Μόνο έτσι θα μπορέσεις να προχωρήσεις.
Άκουσέ με, οι ανασφάλειες που μας πνίγουν δε μας αφήνουν να γίνουμε η ολοκληρωμένη εκδοχή του εαυτού μας. Για πόσο άλλο θες να είσαι μισός;
