Ο χρόνος πίσω δεν γυρίζει. Ο χρόνος δεν είναι με το μέρος κανενός και δεν περιμένει κανέναν. Διάσπαρτες φράσεις που έρχονται στο μυαλό μου αραιά και που και αναφέρονται στo ίσως πιο σημαντικά άυλα πράγματα σε όλο τον κόσμο. Η πιο καθοριστική παγκόσμια ψευδαίσθηση, που ταξινομεί τις ενέργειές μας και βάζει σελιδοδείκτες στο βιβλίο που αποκαλούμε «ζωή» στα κεφάλαια παρελθόν-παρόν-μέλλον.
Ξεκινώντας από το παρελθόν και φτάνοντας μέχρι το σήμερα και το τώρα, σε αυτόν τον καναπέ ας πούμε που κάθομαι και γράφω, έχω να πω ένα πράγμα: ούτε που κατάλαβα πως πέρασε ο καιρός. Ξέρω, δεν με έχουν πάρει τα χρόνια, αν είναι δυνατόν, δεν εννοούσα αυτό. Απλά γυρίζουν γρήγορα οι δείκτες και κοιτώντας τους κάποιες φορές προσπαθώ εσκεμμένα να τους γυρίσω πίσω. Να τους κάνω θέλουν δεν θέλουν να ακολουθήσουν μια τροχιά αντίθετη, αφύσικη. Όταν το κάνω αυτό, απλά γυρίζω στο παρελθόν που δεν μοιάζει να βρίσκεται μακριά και σκέφτομαι πόσο εύκολα μου φαίνονταν όλα τότε.
Ας το παραδεχτούμε, αν όχι όλοι, οι περισσότεροι από μας όταν είμασταν παιδιά τα βλέπαμε όλα εξειδανικευμένα. Παιχνίδι, ανύπαρκτες έγνοιες, εύκολες ανθρώπινες σχέσεις και δύο άτομα στα οποία πάντοτε βασιζόμασταν, τους γονείς μας. Πραγματικά τώρα που το σκέφτομαι το μόνο πρόβλημα ίσως να ήταν το σχολείο, όλα τ΄άλλα εύκολα σαν παραμύθι. Κι όσο μεγάλωνες, ερχόταν ο χρόνος, αόρατος και σιωπηλός και σου έσκιζε μια-μια τις σελίδες από το παραμύθι, αντικαθιστώντας αυτές με εφημεριδόφυλλα, γνωστά και ως ενήλικη ζωή. Κι έρχεσαι μετά εσύ αναζητώντας την ευκολία του χθες.
Δυστυχώς ή ευτυχώς, ξυπνάς μια μέρα και συνειδητοποιείς πως όλα έχουν αλλάξει και πάνω από όλα εσύ. Μπορεί να μην συμβαίνουν όλα άκοπα, μπορεί να υπάρχουν στιγμές απογοήτευσης και πολλές δυσκολίες, ωστόσο αυτό δεν συνεπάγεται ότι το να μεγαλώνεις είναι κακό. Όσο μεγαλώνεις, τόσο ευρύνεται και το πεδίο γνώσης και αντίληψης σου, μαθαίνεις καλύτερα τόσο τον εαυτό σου, όσο και τον κόσμο γύρω σου. Τώρα είναι η στιγμή που αρχίζεις πραγματικά να ζεις, γιατί έχεις την δύναμη του να ενεργείς και να σκέφτεσαι μόνος σου, να δοκιμάζεις και να δοκιμάζεσαι, να βρίσκεις τα όρια σου και να τα ξεπερνάς ξανά και ξανά! Η απόλυτη ελευθερία σε έναν κόσμο που μοιάζει περιοριστικός, ξεκινάει από μέσα σου. Όταν καταλαβαίνεις οτι δεν βλέπεις τον κόσμο μονοδιάστατα όπως παλιά και ότι είσαι ευάλωτος, αλλά πάντα σε θέση να υπερασπιστείς τον εαυτό σου, τότε πρέπει να είσαι υπερήφανος που δεν είσαι πια παιδί!
