Όλοι το έχουμε βιώσει να βγαίνουμε από μια μακροχρόνια σχέση και να προχωράμε στην επόμενη γεμάτοι πληγές ή απαλλαγμένοι από τα βαρίδια του παρελθόντος. Τίποτα δεν είναι ίδιο και φυσικά δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται σαν κάτι που έχεις ήδη ζήσει. Η αλλαγή ερωτικού συντρόφου, ειδικά στην αρχή, φέρνει στην επιφάνεια ένα μεγάλο πρόβλημα προσαρμογής σε κάτι εντελώς καινούργιο και διαφορετικό. Όλα όσα έχεις συνηθίσει να κάνεις είναι καινούργια. Μην ξεχνάμε ότι μέσα από την ίδια την σχέση δίνεις ένα κομμάτι από τον εαυτό σου και παίρνεις ένα κομμάτι από τον άλλον, γιατί μόνο έτσι στην σχέση γίνεσαι ένα. Και όταν όλο αυτό τελειώσει, είναι αυτός ο βίαιος διαχωρισμός που σε κάνει να πονάς και να φοβάσαι να πας παρακάτω. Όταν καταφέρνεις τελικά να κάνεις αυτό το επόμενο βήμα, όλα αυτά τα καινούργια σε αποσυντονίζουν και σε κάνουν να παρατηρείς όλα αυτά τα διαφορετικά πράγματα που ο επόμενος σύντροφος σου έχει ή κάνει. Όμως κάθε σχέση πρέπει να αντιμετωπίζεται σαν μια καινούργια πρόκληση, μόνο έτσι μπορείς να την ζήσεις στα όρια και να σε γοητεύσει και να σε συνεπάρει. Το να μείνεις προσκολλημένος σε ένα παρελθόν που έχεις αφήσει πίσω είναι σαν να καταδικάζεις τον εαυτό σου να ζήσεις μια μίζερη ζωή. Ναι, αυτό είμαι σίγουρη πως δεν το θέλεις.
