Βρισκόμαστε μόλις 1 μήνα και κάτι πριν μπούμε και επισήμως στο καλοκαίρι. Ο καιρός όμως βιάζεται (λιγάκι τόοοοσο δα), η θερμοκρασία όλο και ανεβαίνει και η επιθυμία για παραλία όλο και μεγαλώνει!
Δε ξέρω για σας, όμως εγώ είμαι έτοιμη (ψυχολογικά) να συμβαδίσω με τον καιρό και να ξεχυθώ στις παραλίες, γιατί όχι πείτε μου, πώς θα αντέξω αλλιώς; Κι είμαι σίγουρη πως δεν είμαι μόνη… Είμαστε πολλοί εκεί έξω σύντροφοι-συμπαραστάτες, κρατήστε γερά, έχω τον καλύτερο προορισμό-λύση. Ακόμα και για σένα που οι υποχρεώσεις σε κάνουν διστακτικό, είμαι σίγουρη πως θα βρεις μια μέρα να αποδράσεις. Ακόμα κι εσύ ο σκεπτικός που αμφιβάλλες για το αν είναi η κατάλληλη ώρα ή αν είναι πολύ νωρίς για μπάνια, μην ανησυχείς. Mπορείς να πας για να απολαύσεις τον ήλιο, τα τοπία καιι την ησυχία σου δίπλα από την ακρογιαλιά, αν αντέξεις τελικά και δε μπεις στα καταγάλανα, πεντακάθαρα νερά.
Το ταξίδι μας αυτή τη φορά έχει ως προορισμό τη καρδιά του Σαρωνικού. Τόσο μακριά από ότι σε πνιγεί από τη πόλη, τόσο κοντά ώστε να αποτελεί ιδανικό προορισμό. Κι ο λόγος για το Αγκίστρι.
Το Αγκίστρι είναι ένα μικρό, αποκομμένο από τη «βαβούρα» νησάκι που – αν και λίγοι ξέρουν – είναι εξίσου πολύ τουριστικό νησί. Aνήκει στο νομό Πειραιώς, αριθμεί περίπου 1.000 κατοίκους, οι οποίοικατά τους θερινούς μήνες φτάνουν συνήθως τους 5.000. Είναι μόλις 2 ώρες μακριά με το ferryboat και (ούτε) μία ώρα απόσταση με το «ιπτάμενο δελφίνι». Πλέον η πρόσβαση στο νησί είναι εύκολη και η ακτοπλοϊκή σύνδεση με Πειραιά που υπάρχει σε καθημερινή βάση. Είναι από τα λίγα νησιά που καταφέρνουν να συνδυάσουν πάρα πολλά.
Για τους σκεπτικούςπου λέγαμε, ελάτε, σβήστε κάθε ίχνος αμφιβολίας. Κι αυτό γιατί; Γιατί εδώ σου έχω τις πιο όμορφες παραλίες.
Σκάλα: Αμμουδερή και άβαθη, τουριστική, στο βορειοανατολικό μέρος του νησιού. Πάνω στη παραλία θα βρεις ξενοδοχεία, ταβέρνες/εστιατόρια, καφετέρειες.
Μεγαλοχώρι: Αμμώδης παραλία στη χώρα του νησιού.
Δραγωνέρα: Βοτσαλωτή παρθένα παραλία, στην δυτική πλευρά του νησιού, εύκολα προσβάσιμη. Η παραλία αυτή είναι περιτριγυρισμένη με δάσος πεύκων, όσο για το φαγητό-ποτό σου μην αγχώνεσαι, στη παραλία υπάρχει υπαίθρια καντίνα.
Σκληρή και Χαλκιάδα: Δύο παραλίες που βρίσκονται λίγο πιο κάτω από τη Σκάλα. Η Χαλκιάδα είναι αρκετά απομονωμένη εξού και έγινε παραλία γυμνιστών.
Μαρίζα: Είναι μια παραλία βράχος που βρίσκεται πάνω στη θάλασσα και στα δυτικά του νησιού.
Αν τελικά δε θες να κολυμπήσεις σε νερά που θυμίζουν εξωτικές παραλίες της Ταϋλάνδης (αλλά είναι πολύ καλύτερα), η λύση, πέρα από τα εστιατόρια, καφετέρειες, μπαρ, είναι η πεζοπορία. Το νησί διαθέτει πλούσια βλάστηση, θα χαρείς να βλέπεις πράσινο και γαλάζιο. Εξάλλου το νησί είναι γνωστό για τα πεύκα του. Επιπλέον, μπορείς να επιχειρήσεις κάποιο θαλάσσιο σπορ!
Κι αν αναρωτιέσαι πώς θα μετακινείσαι… ποδήλατα, μηχανάκια αλλά και κατά καιρούς αμάξια, ταξί και λεωφορείο είναι η απάντηση.
