Όταν θα το καταλάβεις θα είναι ήδη αργά. Η φλόγα που κάποτε είχες, έχει μεταμορφωθεί πλέον σε αδύναμη σπίθα, έρμαιο στα χέρια των «ξένων». Δεν κάει πια στο στήθος σου, δεν ακτινοβολεί τη λάμψη της στο πρόσωπό σου, δεν περιπλανιέται στις σκέψεις σου. Στον καθρέπτη μοιάζεις ίδιος, το ίδιο και ο τόνος της φωνής σου, το χαμογελό σου αναλλοίωτο. Αισθάνεσαι το ίδιο χαρούμενος, το ίδιο γεμάτος, αισθάνεσαι ακόμα ο δυνατός εαυτός σου. Σε ξεγελάει το ίδιο σου το σώμα.
Είσαι μια «παγωμένη» έκδοση του εαυτού σου. Είσαι η εκδοχή που θέλεις να είσαι. Εκείνη η εκδοχή που θέλει να πολεμήσει για τους στόχους και τα θέλω σου. Η εκδοχή που θα έκανε τα πάντα για να ζήσει μια ζωή διαφορετική από αυτές των υπολοίπων. Μια εκδοχή που έχει μείνει μόνο η γλυκιά γέυση της να σου θυμίζει τι ήσουν κάποτε.
Εκείνοι ερωτεύτηκαν τη φλόγα σου. Μαγεύτηκαν από το άτακτο βλέμμα σου. Θαύμασαν το ελεύθερο μυαλό σου. Ζήλεψαν την αφοσίωσή σου. Τώρα, είναι ευχαριστημένοι με την στάσιμη αυτή μορφή σου, γιατί αυτή αγάπησαν. Στέκονται δίπλα σου, είναι πάντα μαζί σου, σε στηρίζουν. Ζεστάθηκαν από την αγκαλιά σου, τόσο που άθελά τους έκλεψαν λίγο από το φως σου. Δεν ήξεραν ότι έτσι σε καταστρέφουν. Δεν ήθελαν να σε αλλάξουν, αλλά ταυτόχρονα δεν ήθελαν να αλλάξεις, να εξελιχθείς.
Έβλεπαν καλά τις διαστάσεις που θα μπορούσε να πάρει το μέλλον σου και φοβήθηκαν μη σε χάσουν. Έχουν χάσει ήδη τις δικές τους φλόγες ή δεν τις ανακάλυψαν ποτέ. Εμπνεύστηκαν από εσένα, προσπάθησαν να βρουν το δρόμο τους μέσα από εσένα. Εσύ θέλησες να βοηθήσεις, γιατί κι εσύ τους αγαπάς, κι εσύ τους νοιάζεσαι. Αλλά ξέχασες τον δικό σου δρόμο. Πλέον, έχει μείνει μόνο η ψευδαίσθηση των προσωπικών σου ονείρων.
Είναι τα πιο κοντινά σου πρόσωπα. Ο καλύτερός σου φίλος. Ο σύντροφός σου. Ακόμα και η ίδια σου η οικογένεια. Είστε δεμένοι, δεν θα τους έβγαζες ποτέ από τη ζωή σου, δεν θα τους πρόδιδες ποτέ. Αλλά αυτό δεν έχει να κάνει με τη φλόγα σου. Δεν έχουν σκοπό να σε βλάψουν. Αυτό το κομμάτι της σχέσης αποτελεί σκοτεινή ύλη και η παραδοχή του είναι από τα πιο δύσκολα πράγματα που θα αναγκαστείς να αντιμετωπίσεις.
Όταν θα το καταλάβεις θα είναι ήδη αργά. Θα έχεις χάσει ήδη πολύτιμο χρόνο. Η σπίθα τρεμοπαίζει στα χέρια τους. Αλλά δεν είναι αναστρέψιμο. Όχι, δεν θα τους αποβάλλεις από τη ζωή σου. Όχι, δεν θα τους μισήσεις. Απλά θα πάρεις τα χέρια τους στα δικά σου, θα τα χαϊδέψεις τρυφερά και θα επιστρέψεις την ευαίσθητη αυτή σπίθα και πάλι στο στήθος σου. Στην αρχή θα αντισταθούν. Αλλά σιγά σιγά θα αντιληφθουν ότι δεν έχουν καμία δύναμη πάνω τους. Η επιστροφή της σπίθας στη ζωή σου θα σου θυμίσει τον πραγματικό εαυτό σου, την εκδοχή που όχι δεν θες να είσαι, αλλά θα είσαι.
Να έχεις πάντα δίπλα σου ανθρώπους θα σε κάνουν να λάμψεις. Εκείνοι δεν θα προσπαθήσουν να κλέψουν τη φλόγα σου. Θα την ενώσουν με τη δική τους. Θα διεγείρουν τις σκέψεις σου. Θα σου δώσουν το χέρι τους να σηκωθείς αν πέσεις. Θα σε χαστουκίσουν για να σε συνεφέρουν σε ώρες απελπισίας. Θα κάνεις το ίδιο για αυτούς, χωρίς αυτοθυσίες απο καμία πλευρά.
Θα τους αισθανθείς μονομιάς μόλις τους δεις. Θα δεις τη λάμψη σου μέσα στη δική τους. Θα δεις τα όνειρά σου μέσα από τα δικά τους. Θα ανακαλύψεις το πνεύμα σου μέσα από το δικό τους. Θα σχεδιάσεις τους στόχους σου με τη δική τους πένα. Θα γευτείτε την επιτυχία μέσα από την κοινή σας πορεία. Μην κάνεις το λάθος και τους αφήσεις να φύγουν μακριά σου. Γιατί και οι δύο θα βγείτε χαμένοι. Θα επιστρέψετε και οι δύο στις ψεύτικες παρηγοριές του παρελθόντος και οι φλόγες σας θα μετατραπούν ξανά σε σπίθες, μέχρι να σβήσουν για πάντα.
