Δευτέρα σήμερα και οι διακοπές του Πάσχα αποτελούν παρελθόν. Πώς να αντέξεις την επανένταξη στη καθημερινότητα, στις υποχρεώσεις, στη δουλειά, στη σχολή κοκ; Μα, φυσικά με καφ…όόχι! Όχι, αγαπητέ μου! Σήμερα θα μιλήσουμε για μια δοκιμασία που έβαλα εγώ στον εαυτό μου μερικές εβδομάδες πριν και σε προκαλώ να τη δοκιμάσεις!
Η δοκιμασία αυτή, όπως θα έχετε ήδη καταλάβει, πρόκειται για την αποχή μου από τον καφέ. Αποφάσισα να ζήσω για μια εβδομάδα χωρίς να βάλω ούτε μια γουλιά καφέ στο στόμα μου. Τα αποτελέσματα ήταν να βρίζω ακόμα και τον αέρα που ανέπνεα, ωστόσο ας τα πάρουμε λίγο τα πράγματα από την αρχή:
Μέρα Πρώτη:
Ώρα 7:00. Eεε, τι πάθαμε με τη σχολή πρωί πρωί. Οκ θα πάρω έναν καφέ και θα μου περάσει, δεν είναι πρώτη φορά άλλωστε. Ωχ! Σήμερα δεν έχει καφέ! Μα καλά, πώς μου ήρθε να το κάνω αυτό στον εαυτό μου; Πάμε καθόλου καλά; Αφού το είπαμε, θα το τηρήσουμε.
Ώρα 9.00. Όλα καλά μέχρι στιγμής, έναν ελαφρύ πονοκέφαλο έχω, αλλά με ένα παυσίπονο θα περάσει που θα πάει; Η μέρα μπορεί να μην βοηθάει και τόσο μιας και το μάθημα ξεκίνησε από τις 8, αλλά θα τα καταφέρουμε. Stay Strong!
Ώρα 18.00. Το κεφάλι μου πάει να σπάσει! Δεν αντέχω άλλο! Υπομονή… Σε λίγο θα το έχουμε ξεχάσει. Ας πιω ένα παυσίπονο.
Mέρα Δεύτερη:
Ώρα 7:00. Δεύτερη μέρα χωρίς καφέ. Μην το σκέφτεσαι και πάμε δυνατά για μια ακόμα υπέροχη μέρα. Είναι δύσκολο, αλλά το έχεις πει ήδη σε πολλούς, μη σε πουν και εξαρτημένη.
Ώρα 10:00. Γιατί όλοι πίνουν καφέ σήμερα; Βαλτοί είναι; Σίγουρα είναι βαλτοί! Άψυχοι όλοι τους! Δεν λυπούνται τίποτα πλέον. Έλεος!
Ώρα 16.00. Νιώθω κάπως καλύτερα τώρα. Μπορεί να οφείλεται και στα 2 παυσίπονα που πήρα μαζί. Εντάξει, μια χαρά θα την παλέψουμε και σήμερα. Όλα καλά θα πάνε. Λίγη υπομονή θέλει μέχρι να συνηθίσω.
Μέρα Τρίτη:
Ώρα 7:00. Μου μυρίζει καφές! Από που έρχεται πάλι αυτό; Μήπως τρελάθηκα; Μήπως έχω παραισθήσεις; Ήρεμα, άλλη μια μέρα στη σχολή σαν όλες τις άλλες είναι. Μην το σκέφτεσαι.
Ώρα 9:00. Οι ώρες περνούν βασανιστικά στο μάθημα. Το κεφάλι μου πονάει, τα αυτιά μου βουίζουν, τα βλέφαρά μου είναι βαριά και ο καθηγητής παραδίδει μάθημα χωρίς κανένα έλεος. Θα περάσει η ώρα. Θα παρακολουθήσω λίγο και θα είναι όλα μέλι γάλα.
Ώρα 18.00. Κάτι πρέπει να γίνει, δεν πάει άλλο. Πως γίνεται να ζουν μερικοί χωρίς καφέ; ΑΝΘΡΩΠΟΙ; ΠΩΣ ΤΟ ΚΑΝΕΤΕ;
Μέρα Τέταρτη:
Ώρα 7.30. Οκ! Δεν πάει άλλο! Δεν αντέχω! Παιδίίίίί; Φτιάξε μου δυο λίτρα ΚΑΦΕΕΕΕ ΤΩΡΑΑΑ!
Ώρα 8.30. Εντάξει, έγινε! Δεν άντεξα. Μια φορά ήταν μόνο. Κανείς δεν θα το μάθει…
Κάπως έτσι άδοξα τελείωσε η δική μου μάχη ενάντια στον εαυτό μου. Το παραδέχομαι. Φάνηκα αδύναμη! Αλλά δεν μπορούσα άλλο. Μην με ρωτήσετε γιατί το έκανα αυτό στον εαυτό μου, δεν ξέρω. Έτσι, για να δω πως είναι να ζεις χωρίς αυτό το ΥΠΕΡΤΑΤΟ, ΤΙΤΑΝΟΤΕΡΑΣΤΙΟ προϊόν που έχει εφεύρει ποτέ ο άνθρωπος, μετά τα σουβλάκια και την πίτσα!
