Χειμώνιασε, πρωτού καν το καταλάβουμε για να είμαι ειλικρινής. Περάσαμε ένα μακρύ, θερμό και γεμάτο ζωντανές – για τους περισσότερους- στιγμές. Πράγματα που κάθε χειμώνα μας κρατάνε ζεστούς και ανυπόμονους για τον επόμενο Ιούνιο. Πλέον οι χοντρές ζακέτες και τα πλεκτά μπλουζάκια ήρθαν να αντικαταστήσουν τα ανάλαφρα καλοκαιρινά ρούχα, συνοδευόμενα από ένα βαρύ κλίμα και μια πεσμένη ψυχική διάθεση. Πίσω από τα φερμουάρ κλείνουμε τον εαυτό μας μαζί με ένα σωρό αρνητικά εποχιακά συναισθήματα, γνωστά και ως «Χειμερινή κατάθλιψη».
Αντιμετωπίζοντας μια δυσκολία στο να αναπτύξω το συγκεκριμένο θέμα, διάβασα το ζητούμενο στους φίλους που βρίσκονταν μαζί μου στο σπίτι. Όχι για να μου δώσουν μια απάντηση στο γιατί είμαστε λίγο καταθλιπτικοί αυτήν την περίοδο, αλλά περισσότερο για να δω την δική τους άποψη και το πώς αυτοί το βιώνουν. Εν τέλει, τους άκουγα να συζητούν περισσότερο για το καλοκαίρι και το πόσο όμορφη εποχή είναι, ο χειμώνας έφυγε αμέσως από το προσκήνιο. Την περίοδο του καλοκαιριού όλα είναι λίγο πιο όμορφα, θα έλεγε εύκολα κανείς ότι τα πάντα γύρω μας μοιάζουν σα να τα κοιτάς μέσα από ένα φίλτρο κάμερας που ενισχύει τη φωτεινότητα. Σκέτη μαγεία! Όσοι ασχολείστε με instagram ξέρετε τη γοητεία του φίλτρου. Πώς αλλιώς να γίνει δηλαδή; Το καλοκαίρι τα δεσμά μας απλώς σπάνε με μια γελοία ευκολία! Ξυπνάς ένα όμορφο πρωί και είναι όμορφο γιατί ξαφνικά μπαίνεις στο «τρένο» και ξέρεις ότι αφήνεις τις υποχρεώσεις, τα «πρέπει» και τους προβληματισμούς πίσω στο σταθμό! Γίνεται να μην νιώθεις ευτυχής; Το κακό της υπόθεσης είναι ότι η διαδρομή είναι δυστυχώς, τις πιο πολλές φορές, κυκλική. Με την έννοια του ότι ο τερματικός σταθμός είναι το σημείο από όπου ξεκίνησες και όπου μοιραία σε περιμένουν όσα άφησες πριν επιβιβαστείς στο «θερινό εξπρές». Όλα αυτά με τα πρώτα σύννεφα και το πρώτο «έπρεπε να πάρω ομπρέλα».
Είναι απολύτως αναμενόμενο να αγαπάει κάποιος το καλοκαίρι τόσο ώστε να επηρεάζει τη διάθεση του η άφιξη του χειμώνα, καθώς οι μήνες του ήλιου είναι μια περίοδος που συνοδεύεται από μια ατελείωτη λίστα «θα..». Μια λίστα επιθυμιών. Και τι προκαλεί μεγαλύτερο thrill, συγκίνηση και πάθος από τα «θέλω»; Τίποτα φυσικά! Αυτή η μαγεία του καλοκαιριού λοιπόν, φαίνεται να σιγοσβήνει το χειμώνα και είναι ένας λόγος για τον οποίον τα πρόσωπα στο λεωφορείο δεν είναι τόσο χαμογελαστά, που στη δουλειά ακούς όλο και περισσότερα παράπονα και που γενικότερα στη ζωή μας βασιλεύει η γκρίνια και το παράπονο. Γιατί σιγά – σιγά συνειδητοποιούμε ότι το ποτήρι με το summer wine μας είναι πια μισο-άδειο.
Ρητορικό προφανώς το ερώτημα «γιατί νιώθουμε down τον Χειμώνα;». Η απάντηση είναι νομίζω αυτονόητη, είναι απολύτως λογικό να νιώθει κάποιος δυσαρεστημένος, είτε σε μεγαλύτερο , είτε σε μικρότερο βαθμό, όταν καλείτε να αντικαταστήσει όλα του τα «θέλω», την ανεμελιά και την ελευθερία, με τα «πρέπει» και τη μονότονη ρουτίνα. Για κάποιον λόγο κυριαρχεί πλέον ο μύθος ότι όταν κρυώνει ο καιρός τα μεγάλα μας «θέλω» χρειάζεται να παραμείνουν κλειδωμένα σε ένα συρτάρι, καταδικασμένα να φουντώνουν μέχρι να κάνουν μπαμ με τον ερχομό του επόμενου θέρους. Μέγα λάθος! Εαν εσείς οι ίδιοι ή οι γύρω σας ακούτε τα blues του χειμώνα, σας προτείνω να μη χορέψετε σαν υπνωτισμένοι στο ρυθμό τους. There’s always an alternative, it’s not the end of the world!
Απλώς σκεφτείται ότι το κλισεδάκι «όλα είναι στο μυαλό» έχει κάποια βάση, τα πάντα είναι θέμα προοπτικής και η παραμικρή αλλαγή στο τρόπο σκέψης μπορεί να επιφέρει τεράστιες αλλαγές στη διάθεση μας. Το βασικό tip για ανοσία στη «Χειμερινή κατάθλιψη» είναι να διατηρήσει κανείς την καλοκαιρινή διάθεση σε συνδυασμό με μια προϋπόθεση, το multitasking. Δηλαδή να έχεις μια όρεξη και να μάθεις να κάνεις πολλά ταυτόχρονα, κι όταν λέμε πολλά δεν εννοούμε να balancαρεις δύο δουλειές και σχολή, αλλά να βρεις την ισορροπία μεταξύ των «πρέπει» και των «θέλω» σου. Με την κατάλληλη εξάσκηση και ένα παραπάνω χαμόγελο μαζί με τον πρωινό καφέ, θα θυμηθείς ότι ο χειμώνας δεν σημαίνει να ξεχάσεις να ζεις! Καλή μας αρχή !♡
