Θα μπω απευθείας στο θέμα, και ίσως λίγο επιθετικά. Αλήθεια, τι σκατά κουβαλούν πλέον ορισμένοι άνθρωποι στο μυαλό τους; Άλλα δηλώνουν, άλλα θέλουν και εν τέλει άλλα πράττουν. Νιώθω ότι ζω στην περίοδο του πύργου της Βαβέλ, όπου μεσουρανεί μία ασυνεννοησία.
Η αλήθεια είναι ότι όταν συναντάς τέτοιου είδους ανθρώπους, χάνεις κάποιες φορές και το δικό σου μέτρο, αποπροσανατολίζεσαι. Φυσικά, χάνεις και ένα μεγάλο μέρος της δικής σου προσωπικότητας, αλλάζεις. Κατανοώ ότι η καθημερινότητα είναι βαριά για όλους, φορτωμένη με χιλιάδες προβλήματα, αλλά τι γίνεται με αυτό που λέμε σωστή επικοινωνία; Όλα έχουν το όριό τους πια. Είναι αλήθεια ότι είμαι αρκετά θυμωμένη με αυτά που βλέπω και ακούω.
Αντί για να φροντίσουν να κάνουν μία βαθιά εσωτερική καταγραφή για το ποιοι είναι και τι θέλουν από τους άλλους, όχι μόνο δεν το κάνουν, αντιθέτως ζητάνε πάνω σε μία στιγμή παρόρμησης, αυτό που δεν ξέρουν τι είναι και γιατί το ζητάνε. Δεν σκέφτονται ότι με αυτό τον τρόπο δεν θα δώσουν στον άλλο να καταλάβει τίποτα. Άλλοι ξεκινάνε μία κατάσταση, την πουλάνε χρυσή και στην συνέχεια αποχωρούν από μόνοι τους, χωρίς να κοιτάξουν καν αν πλήγωσαν κάποιον.
Όπως και να έχει η κάθε συνομιλία θα πρέπει να βασίζεται σε καθαρά και κατανοητά μηνύματα. Όσο καλά και αν πιστεύουμε ότι ξέρουμε κάποιον προφανώς και δεν μπορούμε να μπούμε μέσα στο κεφάλι τους. Οι ξεκάθαρες κουβέντες, είναι αυτές οι οποίες δεν θα οδηγήσουν σε παρεξηγήσεις ή σύγχυση.
Άρα τα πράγματα είναι απλά:
#1 Πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι για το τι θέλουμε να πούμε.
#2 Το μήνυμα μας πρέπει να μεταβιβαστεί με τρόπο τέτοιο που ο άλλος να το ακούσει καθαρά και να το κατανοήσει καλά.
#3 Είναι αναγκαίο να μιλήσουμε για το τι θέλουμε, τι χρειαζόμαστε και το πώς νιώθουμε.
Το καταλάβατε όλοι εσείς που δεν είστε κατανοητοί προς τους άλλους, όλοι εσείς που πιστεύετε ότι μπορείτε να κάνετε και να φέρεστε όπως γουστάρετε; Μιλήστε κατανοητά, γιατί κανείς δεν θέλει να καταλήγει στο να υποθέτει.
