Μία πρώτη σκέψη ήταν ότι αξίζει να ρίχνεις τα standards σου για κάθε άνθρωπο, κι όχι μόνο για αυτόν που προορίζεται για ερωτική σχέση. Ας είμαστε ειλικρινής: ακούγοντας ή διαβάζοντας την λέξη «σχέση» δεν μπορούμε να μην την ταιριάξουμε με ερωτική.
Προφανώς, και ο καθένας, έχοντας διαμορφώσει μία άποψη για τον εαυτό του, τον έχει φανταστεί με ένα ιδεατό πρόσωπο με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Αλλά δεν είναι λίγες φορές που όλα καταρρίπτονται μεταβαίνοντας στην πραγματικότητα. Βέβαια, μην τα ισοπεδώνουμε όλα: φυσικά και κάποιοι αρκούνται στα απλά και άλλοι σε κάτι πιο «υψηλό» για εκείνους. Ίσως να υπάρχει μία συσχέτιση μεταξύ της εντύπωσης για τον εαυτό μας και τα «ακριβά» μας γούστα. Μία ιδέα του «εγώ» μας μπορεί να συνδέεται κάλλιστα με τα standards που έχει ο καθένας μας στο κομμάτι «σχέσεις». Κάποιοι, είτε συνδυάζουν τα κριτήρια τους βασιζόμενοι στην υλική υπόσταση των πραγμάτων, είτε βασιζόμενοι στη συναισθηματική τους υπόσταση. Καθ’ αυτή την άποψη, για να ρίξουμε τα «στάνταρ» μας θα πρέπει να καταφύγουμε στα ρεαλιστικά δεδομένα των πραγμάτων, δίνοντας ευκαιρίες σε άτομα που επιλέγουν και θέλουν να μας πλαισιώνουν. Άρα, να κάνουμε μία μικρή επανεκκίνηση στο λογισμικό μας.
Βέβαια, κάθε αποτέλεσμα έχει και κάποιο πεδίο προέλευσης, μέσα στο οποίο δεν μπορεί κανείς να κατανοήσει τι έχει συμβεί εξ’ολοκλήρου. Για να διαμορφώσει άποψη ο οποιοσδήποτε για εμάς έχει δεχτεί ορισμένες επιρροές καθοριστικές για τις αποφάσεις που πρόκειται να πάρει και για τα κριτήρια που θα αναπτύξει για να τις υποστηρίξει. Πολλοί έχουν προϊδεαστεί από προηγούμενες εμπειρίες που δεν είχαν την επιθυμητή εξέλιξη. Αυτή είναι πιο δύσκολη περίπτωση. Γιατί έχοντας γνωρίσει καταστάσεις με άσχημο τρόπο σε έχουν απομακρύνει από το πιο αθώο. Σκέφτεσαι πιο σύνθετα, ίσως και πιο καχύποπτα, αλλά δε χρειάζεται να μη δίνεις ευκαιρίες. Συνεπώς, καλύτερο θα ήταν να είμαστε φιλόξενοι με κάθε αλλαγή στη ζωή μας. Γιατί στην πορεία κατανοούμε καλύτερα τι θέλουμε από τον εαυτό μας, τα standards μας.
