Αλήθεια, τι είναι καλύτερο σε αυτή τη ζωή: μια κατάσταση που τελειώνει, να παίρνει όλο τον χώρο και το χρόνο της ή να γίνεται ακαριαία; Προφανώς, αναφέρομαι στη λήξη μας σχέσης. Σε κάθε περίπτωση, κάποιες σχέσεις τελειώνουν πριν καν αρχίσουν, κάποιες δημιουργούνται με τις καλύτερες συνθήκες, ενώ κάποιες άλλες διαρκούν χρόνια. Το «για πάντα» το αφαιρώ.
Όμως το χειρότερο που μπορεί να βιώσει αυτός που δεν επιθυμεί καμία διακοπή είναι το ακαριαίο, το ξαφνικό. Γιατί μέσω αυτής της αναπάντεχης κατάστασης βρίσκεται σε μια θέση αγωνίας, σκέψεων και υποθέσεων. Οπότε εδώ, μπαίνει το μεγάλο ζήτημα της ειλικρίνειας.
Όλοι εκείνοι που μπαίνουν σε σχέσεις και ξαφνικά ένα πρωί αποφασίζουν να αποχωρήσουν, καλό θα ήταν να το δουλέψουν, κυρίως με τον εαυτό τους. Δεν νοείται να φέυγεις χωρίς μια μικρή εξήγηση, να δώσεις στον άλλο το χρονικό περιθώριο να το αντιληφθεί. Μιλάμε για άνθρωπο, που νιώθει, που έχει προσφέρει, οπότε φέρσου με ειλικρίνεια. Διαφορετικά, ας μείνουν μακριά από ανθρώπους που πάνω από όλα είναι άνθρωποι.
Happy ending δεν υπάρχει σε αυτό το άρθρο. Αλλά σίγουρα μπορούμε να είμαστε αληθινοί απέναντι σε όλους εκείνους που μας φέρθηκαν αληθινά.
