Έρχονται Χριστούγεννα και από το μυαλό σου ξεπηδούν εικόνες με δρόμους στολισμένους, με κάθε κολόνα και κάθε γωνιά της πόλης περιτριγυρισμένη από φωτεινά λαμπάκια, με πολύ φαγητό, ποτό και φυσικά παρέες. Εικόνες με έλατα και πολύχρωμα στολίδια που από κάτω τους βρίσκονται τα δώρα των μικρών παιδιών ή και των μεγαλύτερων. Τα Χριστούγεννα άλλωστε είναι η γιορτή της αγάπης, μιας ανιδιοτελούς αγάπης που βασίζεται στην προσφορά. Γι΄αυτό σχεδόν πάντοτε οι αγορές ξεχειλίζουν από ανθρώπους πρόθυμους να ξοδέψουν για τα αγαπημένα τους πρόσωπα.
Τα δώρα συμβολίζουν την αγάπη του ενός απέναντι στον άλλον, έτσι επικρατεί και αυτός ο πανικός τις ημέρες των εορτών. Τα δώρα αποτελούν τη βάση των Χριστουγέννων, την κατευθυντήρια δύναμη θα μπορούσαμε να πούμε, ο καταναλωτισμός εν ολίγοις βρίσκεται στο απόγειο του εκείνες τις μέρες. Σε μια γιορτή που βασίζεται στα δώρα, καλύτερα να μην γκρινιάζουμε ούτε για τον καταναλωτισμό, ούτε για την ανθρώπινη αδηφαγία απέναντι στα υλικά αγαθά.
Τα Χριστούγεννα πλέον έχουν ταυτιστεί με την «περίοδο των δώρων». Εστιάζουμε στην απόκτησή τους, όχι σε αυτό που συμβολίζουν ή σε αυτά που θα έπρεπε να νιώθουμε. Απλώς καλύπτουν την ανάγκη μας για ακόμη και περισσότερα. Περιμένουμε με αγωνία την γιορτή των Χριστουγέννων, γιατί θα αποκτήσουμε, είτε αυτά που θα αποκτήσουμε θα είναι πολλά, είτε λίγα.
Αυτό που συμβόλιζαν τα δώρα έχει αντικατασταθεί. Ίσως γιατί έχουμε λησμονήσει την πραγματική σημασία των εορταστικών δώρων, την ευγνωμοσύνη, τη χαρά, τα αγνά συναισθήματα. Ο συμβολισμός των δώρων έχει σημασία, όχι ο αριθμός τους. Η ένδειξη αγάπης που προσφέρεις μέσα από αυτά είναι αυτό που τα διαφοροποιεί και τα κάνει να μοιάζουν ξεχωριστά, ακόμα και αν δεν είναι. Γι΄αυτό το λόγο άλλωστε κυριαρχεί και η φράση «συναισθηματική αξία» όταν αναφερόμαστε σε δώρα Χριστουγέννων. Καταναλώστε με σκοπό να δώσετε αγάπη, όχι απλώς να προσφέρετε από υποχρέωση κάτι χωρίς ουσία.
