Έρχεται ένα κρύο πρωινό μέσα στον χειμώνα με γεμάτες σκέψεις που πλημμυρίζουν κάθε χιλιοστό από το μυαλό σου, που λες θα γράψω για την αγάπη. Και αναρωτιέσαι όμως τώρα, πως θα γράψεις, πως θα αποτυπώσεις αυτό το τεράστιο κύμα που κάνει την καρδιά σου να χτυπά σε ένα τελείως διαφορετικό ρυθμό; Σβήνεις- γράφεις… γράφεις- σβήνεις… Και ξεκινάς να συνειδητοποιείς.
Όλα αυτά. Είναι τα μάτια που λάμπουν, είναι η γλυκιά αυτή αίσθηση όταν βλέπεις εκείνον τον άνθρωπο, είναι η αγκαλιά που σε υποδέχεται, σε σφίγγει και ξέρεις ότι έφτασες! Eίναι το χαμόγελο, εκείνο που σου χαρίζει και είναι ξεχωριστό, είναι δικό σου, είναι το δώρο σου. Ο άνθρωπος που επιμένει, παλεύει για έναν και μόνο σκοπό: να φέρει χαρά στη ζωή σου. Δεν θέλει τίποτα άλλο. Είναι αυτή η ευτυχία του, το κατόρθωμα του, αυτό για το οποίο νιώθει ανακούφιση. Τι μοναδικό! Ανιδιοτέλεια: Μια λέξη, χίλιες πράξεις. Τον άνθρωπο αυτόν να τον έχεις φυλαχτό σου, άσε να γκρεμίζει τα κρύα τείχη που έχτιζες διαρκώς τόσο καιρό, άσε τον να πραγματοποιήσει το όνειρο σας.
Είναι θησαυρός η αγάπη. Έψαχνες, έψαχνες, δεν συμβιβάστηκες ποτέ σου… Νιώθεις γαλήνη όμως μέσα σου. Γιατί σε κατάλαβε, κατάλαβε την ψυχή σου και εκτίμησε αυτό που πραγματικά είσαι. Χωρίς μάσκες, χωρίς υποκρισία. Καθαρά, αγνά. Τότε συνειδητοποιείς ότι είναι τόσο όμορφο και δείχνεις το «ευχαριστώ» σου. Η κάθε μέρα που περνά να επιτρέπεις στον εαυτό σου να αλλάζει μόνο προς το καλύτερο και να διατηρείς, να καλλιεργείς την υπέροχη αυτή δημιουργία σας.
Υ.Γ. Παρατήρησε. Νιώσε. Δες το. Ζήστο.
Είναι μοναδικό, είναι σπάνιο, μη χάσεις ούτε μια στιγμή. Να διεκδικείς την ευτυχία που σου αξίζει. Το μαζί που ονειρευόσουν, το μαζί που ονειρευόταν. Όμορφο, πολύ.
Αγάπη: αυτό και τα πάντα σου!
Εστάλη από αναγνώστριά μας.
