Μεγαλώνοντας αντιλαμβανόμαστε αλλαγές γύρω μας και στον εαυτό μας. Γινόμαστε πιο επιλεκτικοί, στενεύουν οι κοινωνικοί μας κύκλοι και τα κριτήρια αναβαθμίζονται διαρκώς.
Ίσως να επιχειρήσει κανείς να κάνει ένα ταξίδι στο χρόνο. Εκεί που αντιλαμβανόταν πολλά πράγματα με μία αθωότητα, χωρίς να χρειάζεται να κάνει «περιττές» σκέψεις. Εκεί που παιδιά κέρδιζαν την ετικέτα του «φίλου» με έναν αγώνα μπάσκετ ή ποδοσφαίρου. Εκεί που πολλά ήταν αυτά που φαίνονταν. Αλλά οι επιλογές ήταν περιορισμένες. Οι κύκλοι ήταν υποχρεωτικοί: είτε να τους ακολουθήσεις, είτε να τους απορρίψεις και να κλειστείς στον εαυτό σου. Αυτό ίσως να είχε υιοθετηθεί σαν ιδέα λόγω «φτωχών» κριτηρίων. Ίσως πάντα να είχαμε υψηλά στάνταρ και απλά να αναζητούσαμε κάτι που να μας ικανοποιεί. Ίσως απλά να έπρεπε να αρκεστούμε σε κάτι λιγότερο από αυτό που θέλαμε.
Μία όμως παραδεδεγμένη αλήθεια είναι ότι πάντα οι άνθρωποι κοιτούσαν το συμφέρον τους. Το θέμα είναι ο τρόπος προσέγγισης του καθενός. Αναφέρομαι σε μία υλιστική και μία συναισθηματική οπτική των πραγμάτων. Ο τρόπος που κοιτάς ανθρώπους αντανακλά τον χαρακτήρα μας. Πλέον, οι χαρακτήρες (καθώς μεγαλώνουμε) έχουν αποκτήσει την πολυπλοκότητά τους. Ψάχνουν να βρουν πολλά σε ένα άτομο, παραμελώντας, τις περισσότερες φορές, τι μπορούν να προσφέρουν. Ο εγωισμός υπερισχύει εκείνης της παιδικής αθωότητας και ξαφνικά γινόμαστε αυστηροί και επιλέγουμε ανθρώπους με κριτήρια που ίσως σε μια εναλλακτική περίπτωση να απορρρίπταμε.
Δεν είναι ασθένεια αυτό που έχεις πάθει, φίλε. Μεγαλώνεις. Ωριμάζεις. Κλείνεις κύκλους, γιατί δεν βρίσκεις γέφυρα σύνδεσης σε αυτούς. Έχει ξεθωριάσει η χημεία. Έχουν λείψει τα γέλια. Αλλά όλα αυτά ισχύουν με τα πρόσωπα που είχες δίπλα σου μέχρι τώρα. Αυτά θα τα ξανασυναντήσεις,να είσαι σίγουρος γι΄αυτό. Οι εποχές αλλάζουν και όπως απαιτείς αλλαγές από΄σένα, έτσι θα απαιτείς και να έχεις δίπλα σου φιγούρες – πρότυπα για σένα. Αυτές θα κοιτάς και θα θες να τους μοιάσεις. Όχι εξ΄ολόκληρου σαφώς, γιατί έχεις και δική σου ταυτότητα. Αυτές θα σε κοιτάνε, θα σε αγαπήσουν και θα σε διεκδικήσουν.
