Είναι σύνηθες ότι οι φίλοι είναι εκείνοι που μπορούν να ταυτιστούν με πολλές καταστάσεις στη ζωή μας. Είναι οι φυσιογνωμίες με τα πολλαπλά πρόσωπα: είναι σύμβουλοι σε αποφάσεις που μας δυσκολεύουν, κριτές στα άτομα που μας πλησιάζουν και πάνω από όλα ανεπίσημα μέλη της οικογένειάς μας.
Καταστάσεις ερωτικές που μας έκαναν να αναλωθούμε ψυχικά και να ανατρέξουμε στις συμβουλές φίλων προδίδουν και επιβεβαιώνουν την πίστη μας σε αυτούς. Είναι εκείνοι που χρειάστηκε να μας υπενθυμίσουν πολλές φορές τα λάθη μας και να σκεφτούμε διπλά τις επιλογές μας όσον αφορά ανθρώπους. Πολλές φορές χρειάστηκε να μας καθαρίσουν το τοπίο ως παρατηρητές από την μία και ως πρωταγωνιστές από την άλλη, καθώς γνώριζαν τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας. Δεν έπαιρναν πάντα ό,τι λέγαμε στην πλάκα, αλλά την χρησιμοποιούσαν σαν τακτική για να μας χαλαρώσουν και να μας ηρεμήσουν, όταν οι εντάσεις πλήθαιναν και η κρίση μας θόλωνε.
Ήταν και είναι οι πιο σκληροί κριτές. Δεν μασάνε, μας την μπαίνουν, μιλούν με ειλικρίνεια στην πιο ανάρμοστη μορφή της για να μας αφυπνίσουν. Μας κατακρίνουν για την ασέβεια που έχουμε προς τον εαυτό μας και που διατηρήσαμε παλαιότερα. Και αυτό γιατί; Γιατί δεν άντεξαν να βλέπουν τη χειρότερη εκδοχή μας. Δεν μας αναγνώριζαν σε τέτοιες στιγμές, δεν μας απόλαυσαν σε τέτοιες στιγμές, αλλά ήξεραν ότι θα επανέλθουμε αργά ή γρήγορα. Έβλεπαν ότι πάντα καταφεύγαμε στη γνώμη τους γιατί κατά βάθος ξέραμε ότι είχαν δίκιο. Ήξεραν ότι βλέπαμε τι μας πλήγωνε και δεν μπορούσαν να μας αφήσουν χωρίς να μας κατσαδιάσουν λίγο. Εκείνες είναι οι φιγούρες που είναι ανεξίτηλες με τις δικές τους πολύτιμες υποστάσεις. Συνοδοιπόροι στα καλά και στα άσχημα.
