Ήταν τέλη Ιουλίου, η ζέστη είχε φτάσει στο απροχώρητο, η Αθήνα είχε αρχίσει σιγά σιγά να αδειάζει και το να δουλεύεις σε αυτήν την κατάσταση για 10 ώρες σε καθημερινή βάση ας πούμε πως δεν έμοιαζε και τόσο δελεαστικό σαν ιδέα.
Η πραγματικότητα δεν έχει αλλάξει πολύ σήμερα. Οι 35 (σχεδόν) βαθμοί Κελσίου συνεχίζονται. Απλά οι πόλεις μας είναι και πάλι γεμάτες και εμείς είτε έχουμε επιστρέψει στις δουλειές μας ή στις εξεταστικές μας.
Ένιωσα λοιπόν πολύ μεγάλη την ανάγκη να πάω πίσω στο καλοκαίρι που πέρασε. Τότε, μια Πέμπτη βράδυ λοιπόν, όταν άλλωστε λαμβάνονται και όλες οι σωστές αποφάσεις, είπαμε να ανηφορίσουμε προς την Χαλκιδική.
Δεν θα μπορούσαμε να είχαμε διαλέξει καλύτερη στιγμή. Σίγουρα θα έχεις νιώσει τις μπαταρίες σου άδειες, τόσο που να μην μπορείς να σκεφτείς καθαρά και το σώμα σου απλά παύει να σε υπακούει.
Αυτό μου είχε συμβεί. Είχα στερέψει από κάθε πηγή ενέργειας ή έμπνευσης. Ήμουν στα πρόθυρα του burn out. Το μόνο που ήθελα ήταν να είμαι κοντά στην οικογένεια μου, να χαλαρώσω, να κολυμπήσω, να γελάσω, να φάω σπιτικό φαγάκι μαμάς Ελένης.
Ήθελα πολύ καιρό να το κάνω, αλλά επειδή οι υποχρεώσεις δεν τελειώνουν ποτέ, δεν το είχα καταφέρει.
Και τι μπορεί να πάθει κάποιος όταν βρίσκεται μετά από πολύ καιρό κοντά στην οικογένεια του και τον τόπο του;
Αυτό που έπαθα και εγώ σε αυτό το vlog.
Πολύ συχνά δεν εκτιμάμε πολλά πράγματα γιατί τα θεωρούμε δεδομένα. Και έπειτα έρχεται η επιστροφή στην δουλειά ή την σχολή και κοιτώντας πίσω καταλαβαίνουμε τι είχαμε!
Και πραγματικά υπάρχουν περιπτώσεις που τίποτα άλλο δεν μπορεί να σε βοηθήσει να γεμίσεις τις μπαταρίες σου ή να αφήσεις ελεύθερη την δημιουργικότητα σου. Το καλύτερο «φάρμακο» είναι η αποδράση.
Για αυτό, και επειδή ο καιρός είναι ακόμη καλός, προτείνω κάθε φορά που νιώθεις ότι έχεις «κολλήσει» και απλά δεν μπορείς να δώσεις το 100% σου, απλά κάνε ένα διάλλειμα από οτιδήποτε είναι αυτό που κάνεις. Πέρνα ένα διάστημα και απλά να ζήσε την κάθε στιγμή, χωρίς να σκέφεται το μετά. Από μια μονοήμερη απόδραση στη Χαλκιδική, το Αγκίστρι ή κάπου κοντά εκεί που μένεις μέχρι απλά μια βόλτα με μια φίλη σου για να σηκώσεις το κεφάλι σου από τα βιβλία και τους υπολογιστές!
Αξίζει!
Κάντε το και θα με θυμηθείτε!
