8:14 Χτυπάει το πρώτο ξυπνητήρι. Έτσι μου έχουν πει. Εγώ δεν το έχω ακούσει ποτέ. Το κλείνω ενώ κοιμάμαι; Ξέρει ότι δεν θα σηκωθώ και κλείνει μόνο του; Ένα μυστήριο…
8:34 Χτυπάει το δεύτερο ξυπνητήρι. Κάτι με ενοχλεί. Με ενοχλεί πολύ. Ανοίγω ένα μάτι. Κλείνω το ξυπνητήρι. Σε κλάσματα δευτερολέπτου κλείνω και το μάτι. Ξανακοιμάμαι. 5 λεπτάκια μόνο, όχι για πολύ.
9:34 Τα 5 λεπτάκια πέρασαν. Ίσως και κάτι παραπάνω. Όταν το συνειδητοποιώ, πετάγομαι από το κρεβάτι όπως πετάγονται τα σιχαμένα Ζόμπι στο Walking Dead.
Πλένω δόντι. Ντύνομαι και φεύγω τρέχοντας να προλάβω το λεωφορείο για τη σχολή. Αφού λοιπόν, το χάνω στο τσακ γιατί όπως όλοι ξέρουμε, περνάει ΠΑΝΤΑ όταν είσαι 10 μέτρα πιο πάνω, παίρνω το επόμενο.
Μια κυρία με κουμπαρέ μαλλί φωνάζει να μπούμε πιο μέσα για να μπει και αυτή. Άσχετο που ο μόνος τρόπος για να μπει είναι οριζοντίως λες και είναι κανένας ροκάς μετά από stagediving. Άσχετο.
Ένας άλλος φωνάζει για την κατάσταση στην Ελλάδα και γυρνάει και μου λέει με ύφος «Να δούμε εσείς οι νέοι τι θα κάνετε». Δεν απαντώ και συνεχίζω να απορώ «Πόσο καφέ έχουν πιει για να είναι τόσο μπριζoμένοι». Μια άλλη κυρία προσπαθεί να βάλει το παλιό εισιτήριο στο καινούργιο μηχάνημα. Και προσπαθεί. Και ξαναπροσπαθεί. Και επιτέλους φτάνω στη σχολή.
Μετά από 5-6 ώρες μάθημα σε γραφή Γραμμική Β’, επιστρέφω στο σπίτι για να τα αποκρυπτογραφήσω. Εδώ αρχαιολόγοι και γλωσσολόγοι παιδεύονταν τόσα χρόνια, θα τα καταφέρω εγώ σε ένα εξάμηνο;
Και αυτή η ιστορία επαναλαμβάνεται. ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ.
Τέλος. Φτάνει. Κάνω Restart και ανοίγω τη λίστα με όσα πρέπει να έχω κάνει μέχρι να τελειώσω τη σχολή.
* Να πάω Erasmus και να μείνω με μια Κινέζα, έναν Γερμανό και έναν Αμερικάνο. Έτσι για να πάρω μια γεύση από τρεις τελείως διαφορετικούς ανθρώπους και να κάνω πράξη τα ανέκδοτα τύπου «Ήταν ένας Έλληνας, ένας Αμερικάνος και ένας Γερμανός». ✓ DONE
* Να κοιμηθώ σε παραλία χωρίς να έχω τίποτα. Μία παρέα και μια πετσέτα. ✓ DONE και η πετσέτα ήταν βρεγμένη. Και έκανε κρύο. Πολύ κρύο.
* Να κάνω μπάνιο στα παγωμένα νερά του Ατλαντικού ενώ φωνάζω «Καρχαρίας. Καρχαρίας». ✓ DONE αλλά γέλαγα μόνη μου γιατί ήμουν η μόνη Ελληνίδα και κανένας άλλος δεν καταλάβαινε.
* Να την πέσω σε έναν κούκλο σε μπαρ λέγοντας κλισεδούρες όπως «Γεια σου, είμαι κλέφτης κι ήρθα για να κλέψω την καρδιά σου»,
«Τι είναι αυτό στο πρόσωπο σου; Ωχ, πρέπει να ‘ναι ομορφιά. Κάτσε να στο βγάλω…Πωπω…δεν βγαίνει»,
«Ωραίο καιρό έχει σήμερα” και “Ζαχαροπλάστης ήταν ο πατέρας σου».
Έτσι για να δουν πώς είναι να τους λένε τέτοια. ✓ DONE και με επιτυχία αν θέλετε να ξέρετε.
* Να πάω για rafting, αναρρίχηση και rappel παρόλο που φοβάμαι τα ύψη. ✓ DONE και αυτό γαμώτο μου.
Παρ’ όλα αυτά, θέλω και κάτι ακόμη. Δεν έχω χορτάσει τρέλα. Έτσι, άρχισα να ψάχνω την επόμενη περιπέτεια μου.
Ψάξε ψάξε, βρήκα το τέλειο. Αυτό που θα ολοκληρώσει τη λίστα μου.
Ένα ταξίδι χωρίς να χρειάζονται χρήματα και πιστωτικές κάρτες. Χωρίς το κινητό μου που κοιμάμαι και ξυπνάω μαζί του. Η τέλεια αποτοξίνωση και μια πρόκληση για μένα και τους φίλους μου.
Και με ρωτάνε στην ιστοσελίδα «Can YOU make it?«. Και απαντάω με ύφος «Τρελάθηκες; Βρήκες τον άνθρωπό σου αγαπητό Red Bull».
Το εισιτήριο μας θα είναι κάμποσα κουτάκια Red Bull και ο χάρτης μας η τρέλα που κουβαλάμε. Τίποτα άλλο. Ο προορισμός μας θα είναι το Άμστερνταμ, αλλά τα σημεία εκκίνησης θα είναι η Βουδαπέστη, η Μαδρίτη, το Μάντσεστερ, η Ρώμη ή η Στοκχόλμη. Και μετά το ταξίδι για το Άμστερνταμ θα είναι στο χέρι μας και στην ευρηματικότητα μας. Με συνάλλαγμα μερικά κουτάκια Red Bull θα έχουμε 7 μέρες για να βρούμε τρόπο να ταξιδέψουμε, να φάμε και να κοιμηθούμε. Και απ’ ότι φαίνεται θα είναι μακρύ το ταξίδι. Μόνο που εμείς θα περάσουμε πολύ καλύτερα από τον Οδυσσέα.
Κάνω δήλωση χωρίς να το σκεφτώ. Όποιος μου πάρει τη θέση, θα του κόψω κομμάτι.
