Τι είναι ευτυχία για εμάς; Μπορούμε να την ορίσουμε; Κι αν την ορίζαμε, ποιες παραμέτρους θα λαμβάναμε υπόψη; Όλοι μας έχουμε τα δικά μας κριτήρια για να ορίσουμε την ευτυχία. Άλλοι θεωρούν ότι τα χρήματα ίσως είναι αυτά που θα τους φέρουν ποιο κοντά σε αυτήν, άλλοι ίσως θεωρούν την δόξα.
Είναι όμως αυτό η ευτυχία ή απλά ένα κυνήγι επιβεβαίωσης για να θρέψουμε τον εγωισμό μας; Ας σκεφτούμε κάτι: Αν εκτιμούσαμε όλα αυτά που ήδη έχουμε, τους φίλους μας, την οικογένεια μας, τον έρωτα μας, την δουλειά μας, την υγεία μας, θα σταματούσαμε την ίδια στιγμή να αναζητούμε την ευτυχία, για τον απλούστατο λόγο ότι ήδη την ζούμε.
Βέβαια θα απαντήσει κάποιος «Μα τα εκτιμάω όλα αυτά, απλά θα ήθελα και..». Όλοι θέλουμε κάτι παραπάνω, είναι στη φύση μας άλλωστε να ζητάμε πάντα το επόμενο βήμα. Το θέμα είναι ότι η ευτυχία ίσως να βρίσκεται στα πιο απλά πράγματα και στην εκτίμηση των πραγμάτων εκείνων που δεν έχουμε. Κάπου εδώ ίσως συναντήσουμε μια άλλη ερμηνεία της ευτυχίας.
Ας πάρουμε για παράδειγμα την φωτεινή περίπτωση του Sam Berns, ενός εφήβου, όπου στα δυο του χρόνια διαγνώστηκε με προγηρία. Ο Sam στην σύντομη ζωή του (απεβίωσε στα 17 του χρόνια ακριβώς ένα χρόνο μετά την TEDx ομιλία του), φρόντισε να ζήσει ευτυχισμένα και προσπάθησε όχι μόνο να φροντίσει μόνο την δική του ζωή, αλλά και να επηρεάσει το κοινό του μέσα από προσωπικές του ομιλίες, παρουσιάζοντας έναν εναλλακτικό ορισμό της ευτυχίας. Ο ίδιος ζούσε τη ζωή των συνομήλικων του, προσπερνώντας την σοβαρή ασθένειά του.
Είναι λοιπόν ένα πολύ ζωντανό παράδειγμα, για να καταλάβουμε ότι η ευτυχία όπως την όριζε ο ίδιος, βρίσκεται στα απλά και καθημερινά πράγματα που έχουμε δίπλα μας και στην αποδοχή του εαυτού μας, χωρίς να θέλουμε να τον αλλάξουμε.
Όσο εστιάζουμε σε αυτά που δεν μπορούμε να κάνουμε ή να φτάσουμε, θα πλησιάζουμε μονίμως την δυστυχία. Αν συνεχίσουμε να συναναστρεφόμαστε με ανθρώπους που επηρεάζουν αρνητικά την καθημερινότητά μας, θα επηρεαζόμαστε και εμείς, θα μας πειστούμε ότι η ζωή έχει μόνο μια πλευρά.
Η ευτυχία όμως, σύμφωνα και με τον Sam, βρίσκεται στην αγάπη, στην φιλία, στην χαρά και στην απόλαυση της στιγμής. Δεν είναι ποτέ αργά να πούμε ένα συγνώμη στον εαυτό μας, ένα ευχαριστώ στη ζωή και ένα «σ΄αγαπώ» σε όσους/όσα έχουμε δίπλα μας και θεωρούμε δεδομένα.
