Όλοι αναρωτιόμαστε γιατί νιώθουμε ότι πάντα κάτι μας λείπει, ενώ έχουμε όσα έχουμε σκεφτεί. Βέβαια, όλοι μας σκεφτόμαστε πράγματα και πρόσωπα, τα οποία μπορεί να καλύπτουν τις ανάγκες μας. Έτσι, φαινόμαστε αχάριστοι για αυτά που ήδη έχουμε. Όμως, είμαστε;
Βλέπουμε ότι ήδη έχουμε κάποια πρόσωπα που μας καλύπτουν και περνάμε καλά. Βέβαια, όλα αυτά ισχύουν μέχρι να γνωρίσουμε νέους ανθρώπους στην ζωή μας. Κανείς δεν είναι τέλειος, ούτε κι εμείς. Όμως, τα standards είναι υψηλά. Πάντα θα θέλουμε το τέλειο και ας μην είμαστε αρκετοί γι΄αυτό. Κι ας μην μπορούμε να το φτάσουμε.
Στις διάφορες εκδοχές της ζωής μας αναζητάμε άλλα χαρακτηριστικά σε ανθρώπους. Τις περισσότερες φορές θέλουμε κάποιον να μας ανέχεται, άλλες κάποιον να μας αγαπάει γι΄αυτό που είμαστε. Άλλες φορές θέλουμε κάποιον που να επισημαίνει τα λάθη μας, αλλά σε δύσκολες φάσεις δεν μπορούμε να αντέξουμε μεγάλη δόση από την πραγματικότητα. Δεν δεχόμαστε να ακούσουμε και θέλουμε κάποιον απλά να λέει σε όλα «Ναι». Ξεχνάμε ότι οι ανθρώπινες σχέσεις είναι κάτι ανώτερο από αυτές τις περιγραφές: ένας επώδυνος συμβιβασμός αλλαγών ασυντόνιστων μεταξύ τους.
Καθησυχαζόμαστε με αυτό που έχουμε και αρκούμαστε στα μισά από αυτά που θέλουμε. Έτσι, καταλήγουμε να αναζητάμε κάτι άλλο, να κοιτάμε κάτι διαφορετικό από αυτό που έχουμε. Μερικές φορές, η διάθεσή μας δεν είναι ο μοναδικός λόγος που αναζητάμε διαφορετικά πράγματα. Λόγω φόρτισης, ο οποιοσδήποτε ξεφεύγει και βγάζει και μία κακή πλευρά. Δουλειά, υποχρεώσεις και προσωπικοί στόχοι αποτελούν καθημερινό φορτίο που μας καθιστά κυκλοθυμικούς μέχρι αηδίας.
Επιπλέον, η άποψη για τον εαυτό μας καθρεφτίζεται στην συμπεριφορά μας. Ο καθένας μας δέχεται διάφορα σχόλια στους κύκλους του, με αποτέλεσμα να τον επηρεάζουν αναλόγως στην ιδιοσυγκρασία του. Είναι γεγονός ότι για πολλούς κάποιο αρνητικό σχόλιο στην δουλειά, τους αναλώνει. Αυτό, γιατί κι εκεί ακόμα ο καθένας προσποιείται κάτι, κάνει υποχωρήσεις και ανέχεται. Ό,τι δεν μας συμπληρώνει, καλό θα ήταν να το αποφύγουμε και να διεκδικήσουμε αυτά που πραγματικά θέλουμε.
