Μακάρι να υπήρχε ένα μαγικό ξυπνητήρι που θα μας ειδοποιούσε πότε είναι η κατάλληλη στιγμή για να προχωρήσουμε παρακάτω. Να μας λέει ότι είμαστε έτοιμοι για το επόμενο βήμα. Να γνωρίζουμε που πατάμε και που βρισκόμαστε βρε αδερφέ! Τα πράγματα θα ήταν πολύ πιο εύκολα. Δεν θα κάναμε επιπόλαιες κινήσεις, δεν θα ενθουσιαζόμασταν από μια νέα γνωριμία και το συναίσθημα της απογοήτευσης (και ίσως του εγωισμού) δε θα μας οδηγούσε σε λάθος επιλογές.
Ας προσγειωθούμε όμως, στην σκληρή πραγματικότητα, όπου οι ανθρώπινες σχέσεις και τα συναισθήματα αποτελούν ίσως το πιο περίπλοκο ζήτημα, που ούτε μαθηματικές εξισώσεις ούτε κάποια θεωρία βασισμένη στη λογική μπορούν να το λύσουν. Γιατί την μια στιγμή μπορεί να λέμε μαύρο και την άλλη άσπρο. Ίσως αυτό που θα αποφασίσουμε εκείνη την στιγμή, μας ικανοποιεί και να μας ευχαριστεί, αλλά αργά ή γρήγορα θα τα φάμε τα μούτρα μας. Μπορεί να μετανιώσουμε, ίσως πληγωθούμε και πληγώσουμε, γιατί την στιγμή που αποφασίζουμε να μπούμε σε μια νέα σχέση, στην πραγματικότητα δεν είμαστε έτοιμοι.
Περίπτωση Νο1: Ξεπερνώντας τα παλιά
Σε αυτή την φάση λοιπόν, όπου έχει περάσει ένα διάστημα από τον χωρισμό, αλλά εμείς δεν λέμε να το χωνέψουμε, έχουμε ανάγκη να μπούμε σε μια καινούργια σχέση για να νιώσουμε ασφαλείς. Δεν βλέπουμε καθαρά. Η ιδέα μιας καινούργιας σχέσης φαντάζει στα μάτια μας ως μια διέξοδος από τον πόνο. Μας παρασύρει ο ενθουσιασμός και στο τέλος καταλήγουμε να δημιουργήσουμε μια σχέση με κάποιον που τις περισσότερες φορές δε μας ταιριάζει, αλλά εμείς θέλουμε να πιστεύουμε ότι το «μεταξύ μας» θα δουλέψει.
Περίπτωση Νο2 : Κολλημένοι στα παλιά
Μην κάνεις το λάθος να μπεις στο τρυπάκι μιας νέας σχέσης όταν συνεχίζεις να μιλάς με τον πρώην. Η τακτική επικοινωνία μαζί του, οι συνεχείς επισκέψεις στο προφίλ του, όταν βλέπεις τα stories του στο instagram στα πρώτα 24 δευτερόλεπτα και κάνεις εξονυχιστικούς ελέγχους στα προφίλ όλων των κοριτσιών που του πατάνε like σε πρόσφατες δημοσιεύσεις, δείχνουν ότι σίγουρα δεν είσαι έτοιμος/η για μια καινούργια σχέση. Και αν το δοκιμάσεις, θα οδηγηθείς σε μια εφήμερη σχέση από εκδίκηση ή από την ανάγκη να ξεχαστείς.
Tip: Δυστυχώς ή ευτυχώς, τα συναισθήματα δεν μπορείς να τα εγκλωβίσεις σε κουτάκια και να επιλέγεις αυτό που εσύ θέλεις κάθε φορά. Δεν είσαι ρομπότ για να ανοιγοκλείνεις τους διακόπτες και την μια στιγμή να είσαι λυπημένος και το αμέσως επόμενο λεπτό να νιώθεις χαρά. Συμβουλή μου λοιπόν, επειδή έτσι όπως μπλέξαμε με την ανθρώπινη φύση, δε θα βγάλουμε άκρη, να σκεφτόμαστε ψύχραιμα τι είναι αυτό που πραγματικά έχουμε ανάγκη τη δεδομένη στιγμή. Γιατί εντάξει, να τα φάμε και τα μούτρα μας, αλλά μετά από ένα σημείο, το πάθημα πρέπει να γίνει μάθημα. Τότε είναι που θα συνειδητοποιήσουμε ότι έχουμε αποκτήσει την ικανότητα να συνδυάζουμε μια δόση λογικής με το συναίσθημα και στο τέλος μιας τέτοιας εμπειρίας θα βγούμε αλώβητοι (ή τουλάχιστον με τις όσο το δυνατόν λιγότερες απώλειες)
