Είναι κάποιες στιγμές που απλά θέλεις να γεμίσεις μια βαλίτσα, να κλείσεις εισιτήριο και να φύγεις μακριά. Να ξεχαστείς από τα «βάσανα» της σχολής ή της δουλειάς, να αφήσεις τις γκρίνιες μακριά για λίγο και απλά να χαρείς τον ανοιξιάτικο καιρό. Ξέρεις μελισσούλες, λουλουδάκια, βόλτες κάτω από τον ήλιο, δικαιολογίες για να πιεις τα φρέντο σου και παγωμένες μπύρες.
Αλλά για να απολαύσεις σωστά την όλη φάση χρειάζεσαι συνένοχους. Κάποιους να κάνετε μαζί κοπάνα από την ρουτίνα και να δώσετε όλη την ενέργεια σε ένα ταξίδι. Εννοείται πως τα κριτήρια πληρούν οι κολλητοί σου, με τους οποίους είσαι πάντα μαζί σε κάθε τρέλα και παρόρμηση.
Μια τέτοια ανοιξιάτικη παρόρμηση τόλμησα με τη δική μου παρέα τον περασμένο Απρίλιο. Ξέραμε ότι θέλαμε να επισκεφθούμε κάποια ευρωπαϊκή πόλη, έτσι για να νιώσουμε φινετσάτο τουρισμό, αλλά θέλαμε επίσης να κινηθούμε λίγο εναλλακτικά. Έτσι, επιλέξαμε τη Βαρσοβία. Κι αν δεν ξέρεις που πέφτει αυτό (όπως και εμείς κάποτε, να σου πω την αλήθεια) είναι η πρωτεύουσα της Πολωνίας.
Δεθήκαμε με την πόλη από τις πρώτες μας κιόλας στιγμές εκεί. Κτήρια με συνδυασμό κλασσικής ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής και φωτεινών χρωμάτων, ιστορικά μνημεία και αξιοθέατα για να εξερευνήσουμε, προσιτές τιμές για τα φοιτητικά πορτοφόλια μας και καιρό που θύμιζε πολύ την άνοιξη στην Αθήνα είναι μερικά από τα στοιχεία που λατρέψαμε.
Τις μέρες που ήμασταν εκεί επισκεφθήκαμε το Βασιλικό Κάστρο και το Μέγαρο Πολιτισμού που μας εντυπωσίασαν με την επιβλητικότητα και τη χλιδή τους, ενώ απολαμβάναμε το brunch μας δίπλα από τον ποταμό Vistula σαν να ήταν κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Αλλά το αγαπημένο μας σημείο της Βαρσοβίας ήταν ξεκάθαρα η Παλιά Πόλη με τα ατέλειωτα cafes, εστιατόρια και μικρά μαγαζάκια που έκρυβαν μικρούς θησαυρούς.
Από νυχτερινή ζωή; Είχαμε πρόγραμμα. Πρώτο ποτό κοκτεϊλάκι στο μπαρ του ξενοδοχείου για να το παίξουμε κυριλέ και μετά ξενύχτι στα πιο γνωστά clubs στο κέντρο της Βαρσοβίας, όπως είναι το Room 13 ή το Underground.
Το μόνο που μας «φόβιζε» πριν πάμε ήταν η γλώσσα και η κουζίνα τους. Αλλά όπως αποδείχθηκε οι ντόπιοι μιλούσαν ικανοποιητικά την αγγλική γλώσσα, ενώ τα φαγητά τους είχαν επιρροές από τη μεσογειακή και ευρωπαϊκή διατροφή, κάτι που φυσικά δεν μας ήταν καθόλου ξένο.
Βαρσοβία λέω και κλαίω, γιατί είχαμε περάσει γαμάτα και τώρα μας λείπει. Πού θα βρεις προορισμό που να συνδυάζει ευρωπαϊκό lifestyle και φιλοξενία, σε χαμηλή τιμή; Δοκίμασέ το με τους δικούς σου κολλητούς και thank me later!
