Ο τρόπος που φεύγουν άνθρωποι δεν καθορίζει το τι μένει. Καθετί μένει για κάποιο λόγο. Εδώ ταιριάζει το «δε χάνουμε, αλλά μαθαίνουμε». Μαθαίνουμε από λάθη, είτε άλλων είτε δικά μας.
Μαθαίνουμε να διακρίνουμε ανθρώπους. Άτομα έρχονται και φεύγουν με σκοπό να αφήσουν κάτι, ένα σημάδι τους. Τα σημάδια πάντα πονάνε και μένουν. Δεν ξεχνάμε ανθρώπους. Εκείνοι που ήρθαν χωρίζονται σε αυτούς που θα μείνουν, που είναι εδώ ως στυλοβάτες για εμάς , που θα ξέρουμε ότι θα στηριχτούμε πάνω τους, έστω για μία στιγμή, και σε αυτούς που είναι δεδομένοι για μία στιγμή.
Δεν μπορείς να αφιερώνεις τον ίδιο χρόνο σε όλους. Δεν μπορείς να τους αγαπάς όλους, να τους συμπαθείς, να επενδύσεις επάνω τους. Ο χρόνος είναι «χρήμα». Ο χρόνος εξαργυρώνεται όπως εμείς τον χρησιμοποιούμε και με τα πρόσωπα που θα είναι δίπλα μας. Κάθε άτομo και μία εμπειρία που μας υποδεικνύει στοιχεία του εαυτού μας. Φτάνει να τους μάθεις καλά. Να διαβάσεις κάθε τους αντίδραση.
Εκείνοι που θα φύγουν και θα γυρίσουν άμεσα είναι αυτοί που σε «διάβασαν» σωστά. Χρειάστηκαν χρόνο να σε μάθουν, αλλά κατάλαβαν. Κατάλαβαν που έπρεπε να σε ανεχτούν και τι τους προσέφερες. Κατάλαβαν ότι τους έκανες καλό, ότι ήσουν μεγαλείο για αυτούς. Αλλά δεν σημαίνει ότι κι εκείνοι είναι το ίδιο για΄σένα.
Μερικοί ήταν ιδιοτελείς και ήξεραν πόσο πρόθυμος ήσουν στα καλά και στα άσχημα. Όμως, δεν ίσχυαν τα ίδια δεδομένα. Το σημάδι έμεινε όταν τους έχασες για μια στιγμή. Κατάλαβες την παροδικότητά τους την στιγμή που έφυγαν, ότι δεν μπορούσαν να δώσουν τα απλά, μόνο τα συνηθισμένα. Και δε χρειάζεται να αρκείσαι σε κάτι λιγότερο από αυτό που είσαι.
Τα σημάδια που ξεμένουν είναι εκείνα που δεν επουλώθηκαν σωστά. Είναι εκείνα, στα οποία δεν δόθηκε μία ερμηνεία παραπάνω. Να απαντηθούν τα «γιατί», για να δικαιολογήσουν αποστάσεις. Δεν ειπώθηκαν αυτά που έπρεπε να ειπωθούν. Και αναφέρουμε το «έπρεπε», γιατί είναι υποχρέωση στον εαυτό μας να λύνουμε τα ερωτηματικά που υπάρχουν στο πίσω μέρος του μυαλού μας.
Κανείς δεν έχει δικαίωμα να σου στερεί εξηγήσεις. Κανείς δεν μπορεί να σε αφήνει έτσι, χωρίς να σε απελευθερώνει από κάθε είδους τύψεις. Γιατί ναι, έχεις τύψεις. Ρίχνεις το φταίξιμο σε εσένα, ενώ φέρθηκες πιο καλά από αυτό άξιζε κάποιος, με αποτέλεσμα να σε υποβαθμίζεις. Μην αφήνεις κάτι να ξεμένει, γιατί θα σου βγει σε επόμενες καταστάσεις, σχέσεις, συζητήσεις, σκέψεις. Μην αφήνεις τίποτα να ξεμένει έτσι ανεξήγητο. Μην αφήνεις κάτι ασήμαντο να έχει λόγο ύπαρξης.
