Το βιβλίο του Τζορτζ Όργουελ με τίτλο 1984 κατά κάποιον τρόπο “προφήτευσε” τα πράγματα που θα ακολουθούσαν. Το άτομο καταπιέζεται από το σύστημα που του ασκεί καταλυτικό έλεγχο. Είναι απολύτως ελεγχόμενο και το χειρότερο απ’ όλα είναι πως δεν έχει αίσθηση για το τι συμβαίνει. Πρόκειται για το περίφημο Big Brother που όμως, ήταν περισσότερο τρομερό και ανατριχιαστικό από το ριάλιτι. Σε εκείνη την κοινωνία δεν υπάρχει γνώση ούτε ελευθερία.
Κάθε πρόταση του Όργουελ είχε και ένα διαφορετικό νόημα. Κάθε λέξη είχε τη δική της αξία μέσα στο κείμενο. Και σίγουρα μας προσέφερε γνωμικά που όχι μόνο θα μας μείνουν, αλλά θα μας ανοίξουν έστω και λίγο τα μάτια.
Τo σύνθημα του Κόμματος στο βιβλίο του Όργουελ τα λέει όλα:
«Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΙΡΗΝΗ
Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΚΛΑΒΙΑ
Η ΑΓΝΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΜΗ»
Και συνεχίζει:
“Στο μέλλον ή στο παρελθόν, στο χρόνο που η σκέψη είναι ελεύθερη, τότε οι άνθρωποι διαφέρουν μεταξύ τους και δεν είναι μόνοι, στο χρόνο που υπάρχει η αλήθεια και αυτό που έχει γίνει δεν μπορεί να καταστραφεί.”
“Αποκομμένος από τον εξωτερικό κόσμο και το παρελθόν, ο πολίτης της Ωκεανίας είναι σαν ένας άνθρωπος στο διάστημα, που δεν έχει προσανατολισμό, που δεν μπορεί να ξέρει πώς να πάει προς τα επάνω και πώς προς τα κάτω. Οι διοικούντες σε ένα τέτοιο κράτος είναι απολυταρχικοί, πιο πολύ και απ’ ό,τι θα μπορούσαν να είναι οι Φαραώ ή οι Καίσαρες.»
Μας περιγράφει το πολιτικό σύστημα της Ωκεανίας και το πόσο απόλυτο ήταν το καθεστώς όπου οι πολίτες δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα από αυτά που ήθελαν. Δεν υπήρχε ελευθερία βούλησης.
«Αυτός που ελέγχει το παρελθόν, ελέγχει το μέλλον και το παρελθόν το ελέγχει εκείνος που ελέγχει το παρόν».
Ιδιαίτερα επίκαιρο στις μέρες μας με τις φήμες να διαδίδονται τόσο γρήγορα. Θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε ό,τι συμβαίνει.
«Αν θες μια εικόνα του μέλλοντος, φαντάσου μια μπότα να συντρίβει ένα ανθρώπινο πρόσωπο-για πάντα»
Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες περιγραφές. Tα πράγματα δεν είναι εύκολα και οι άνθρωποι έρχονται αντιμέτωποι με προβλήματα και απρόσμενες εξελίξεις που τους ταλαιπωρούν και τους συντρίβουν.
«…ο σκοπός της Νέας Ομιλίας είναι να στενέψει τα όρια της σκέψης. Στο τέλος θα κάνουμε κυριολεκτικά αδύνατο το έγκλημα της σκέψης, γιατί δεν θα υπάρχουν λέξεις για να το εκφράσει κανείς»
Τόσο περιορισμένη ήταν η σκέψη του κόσμου, σχεδόν ανύπαρκτη και τόσο καθοριστική η επιβολή του συστήματος.
