Από άρθρο που δημοσιεύτηκε στο Medium, έγινε γνωστή μία έρευνα σχετικά με ένα φαινόμενο αρκετά οικείο στον καθένα μας. Η ονομασία ίσως να διαφέρει από άτομο σε άτομο και από ερευνητές σε ερευνητές γενικά. Ο καθένας θα μπορούσε να αποδώσει τους χαρακτηρισμούς «πορωμένοι» και «καλωδιωμένοι». Το φαινόμενο αυτό δημοσιοποιήθηκε με τον χαρακτηρισμό «Phone-walking» και οι ασθενείς «phone-walkers».
Σύμφωνα με την έρευνα, το φαινόμενο αυτό διαφέρει από άτομο σε άτομο, ακόμα και από φύλο σε φύλο. Το ζήτημα είναι ότι χρήστες κινητών είμαστε όλοι μας. Όμως, phone-walkers είναι οι χρήστες οι οποίοι κρατούν το κινητό τους, αλλά δεν το χρησιμοποιούν. Οι διαφορετικοί ρυθμοί ρουτίνας και η συμπεριφορά του καθενός μας αντιμετωπίζοντας τους ποικίλους παράγοντες που τον επηρεάζουν στα πλαίσια της καθημερινότητας αποτελούν εναλλακτικά αίτια. Παρατηρήθηκαν πάνω από 3.000 πεζοί ενήλικες με μέσο όρο ηλικίας τριανταπέντε χρονών. Επομένως, αναφερόμαστε σε ανθρώπους με γεμάτη ρουτίνα και με σταθερές δεσμεύσεις σε επαγγελματικό και ίσως σε ερωτικό επίπεδο. Από τον πληθυσμό αυτό, το 22% είναι phone-walkers, με τους άνδρες να καλύπτουν το 20% και οι γυναίκες το 33%.
Σε πρώτη φάση, τα παραπάνω δείγματα μελετήθηκαν ατομικά και έπειτα ανά ζευγάρια. Ατομικά, οι άνδρες και οι γυναίκες κάλυψαν το 30% και το 37% αντίστοιχα, ενώ ανά ζευγάρια οι γυναίκες υπερτερούν των ανδρών με ποσοστό 40% έναντι 24%. Ίσως, οι γυναίκες να παίρνουν κάποιο προβάδισμα στα ποσοστά λόγω ασφάλειας και διαφήμισης. Αυτοί είναι δύο αναγραφόμενοι λόγοι που αναφέρονται στην έρευνα. Αλλά οι γυναίκες είναι εκείνες που ασχολούνται αρκετά με τα social media είτε λόγω διαφήμισης, είτε για να μπορούν να απαντούν άμεσα σε μηνύματα μεταξύ φιλενάδων και ζευγαριών.
Βέβαια, η τάση αυτή δικαιολογείται από παρόμοιες στάσεις και ανδρών και γυναικών, ιδιαίτερα ζευγαριών. Τα ζευγάρια κατέχουν το 18% των phone-walkers και αυτό εξηγεί αρκετούς λόγους που διατηρούνται χαμηλά στα νούμερα. Άνδρες και γυναίκες όταν είναι μόνοι τους παρατηρείται ότι έχουν την τάση να κοιτάζουν διαρκώς το κινητό για να απαντούν άμεσα σε μηνύματα από το ταίρι τους. Όμως, οι λόγοι ποικίλουν.
Ασκείται μία πολύπλευρη πίεση που υποχρεώνει τους χρήστες να βρίσκονται σε απτή επαφή με τα κινητά τους τηλέφωνα. Οι πεζοί που βρίσκονταν σε σχέση πιθανότατα να μην ενδιαφέρονταν για άλλες καταστάσεις και διατηρούσαν απόσταση από την είσοδό τους στα κινητά τηλέφωνα. Επιπλέον, ζευγάρια που βρίσκονταν σε φυσική επαφή με τους συντρόφους τους δεν διατίθενται να διατηρούν επαφή με τα τηλέφωνά τους.
Αντιθέτως, οι συνθήκες αλλάζουν σε ατομικό επίπεδο με τις κοινωνικές υποχρεώσεις να πιέζουν προσωπικότητες να βρίσκονται «συνδεδεμένοι» με τις συσκευές τους μέχρι να δεχθούν κλήση ή κάποιο μήνυμα. Όσο γελοίο και αν ακούγεται, η ασφάλεια του κινητού παίζει ρόλο στους λεγόμενους phone-holders, οι οποίοι αγχώνονται για πιθανές κλοπές ή για να καταφύγουν άμεσα στα κινητά τους σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Αυτές οι υποσυνείδητες δεσμεύσεις δημιουργούν μία ψυχολογική εξάρτηση των χρηστών με τα κινητά τους τηλέφωνα που δεν τους υποχρεώνει απαραίτητα να προβαίνουν σε χρήση αυτών. Υποσυνείδητη είναι και η διαφήμιση του κοινωνικού και οικονομικού στάτους του κάθε χρήστη που προμοτάρει με τον τρόπο του την οικονομική άρα και κοινωνική του ισχύ, χωρίς το ένα να συνοδεύεται με το άλλο.
Σαν συνέπεια, η έρευνα του φαινομένου αυτού προβλέπει μεγάλη συνέχεια και οι λόγοι συνεχώς εναλλάσσονται με τις κοινωνικές εξελίξεις.
