Σας έχει συμβεί να ξυπνάτε και να τα βλέπετε όλα στραβά κι ανάποδα; Με το ζόρι να ετοιμαστείς, με το ζόρι να φας πρωινό, να μην προλάβεις να πιεις καφέ, κι όμως να πρέπει να είσαι στην ώρα στην στάση.
Κι εκεί που βλέπεις ένα λεωφορείο να στρίβει στην γωνία, φοβισμένη πως θ΄αργήσεις πάλι στη δουλειά, διαπιστώνεις πως πιάνεις τη φόδρα του ρούχου. Κι αυτό είναι παράξενο. Τώρα πιάνεις την ετικέτα. Κάνεις να την βάλεις μέσα. Ωχ! Έβαλες το μέσα έξω. Τώρα τι;
Είσαι υποχρεωμένη να κάνεις όλη τη διαδρομή με την μπλούζα ανάποδα. Κι όλοι αυτοί που μέχρι εχτές έκρινες από μέσα σου τώρα σε βλέπουν γελοία. Θες να βάλεις τα κλάματα, αλλά βράχος. Σου πιάνει την κουβέντα μια παλιά συμμαθήτρια. Καταλαβαίνετε κι οι δύο ότι κάτι πάει λάθος.
-Εσύ δεν…;
-Ναι.
Φωνάζεις και θες ν΄ανοίξει η γη να σε καταπιεί. Σκατά και πάλι σκατά. Φτάνετε στον σταθμό. Τρέχεις γρήγορα στο καφέ της γωνίας χωρίς να χαιρετήσεις. Κατευθείαν στην τουαλέτα να αλλάξεις την όψη της μπλούζας σου. Τώρα όλα είναι πάλι σωστά. Επιστρέφεις με χαμόγελο στην είσοδο του μαγαζιού. Βγάζεις σέλφι από το άδειο βαγόνι του επόμενου συρμού.
