Όλο και πιο συχνά πια στους σιδηροδρομικούς σταθμούς συμβαίνουν απρόοπτα που παρακωλύουν τη μετακίνηση των συμπολιτών μας. Οι απόπειρες αυτοκτονίας έχουν πάρει δυστυχώς καθημερινή βάση.
Σταθμός Λαρίσης 16:20. Ο σταθμός γεμάτος. Συνωστισμός. Ξαφνικά ακούγεται μια φωνή. «Έπεσε στις ράγες. Θέλει να αυτοκτονήσει. Σεκιούριτι! Καλέ». Σκέφτομαι πως θ΄αργήσω στη συνάντηση μου. Οι security δρουν αμέσως. Η διέλευση των τρένων σταματά. Σηκώνουν τον κύριο από τις ράγες. Τον ρωτούν τι τον απασχολεί κι έπεσε. Αυτός ρίχνει ένα χαρτάκι που κρατούσε. «Μαλακίες. Σαν κάρτα φάνηκε». Εξηγεί σ΄ένα νεαρό δίπλα του πως υπολόγιζε πως ήταν τραπεζική κάρτα και είχε ανάγκη τα χρήματα για τα παιδιά του. Μια κυρία ανοίγει το πορτοφόλι της και του δίνει 10 ευρώ. Εκείνος τα αρνείται. Τα τρένα ξεκινούν ξανά. Κανένα πρόβλημα.
