By
Posted on
Στο πρώτο βαγόνι προκύπτει συχνά να μοιραστούμε μια διαδρομή με κάποιον που ξέρουμε από τον ευρύτερο περίγυρο μας. Είναι σαν να είμαστε αναγκασμένοι να επικοινωνήσουμε. Άλλες φορές πάλι είναι σαν να θέλουμε να εξαναγκαστούμε. Είναι κάποιος συμφοιτητής, ένας συνάδελφος, ένας φίλος φίλου; Πώς κυλά όμως μια συζήτηση όταν ξέρεις ελάχιστα για τον άλλο και δεν μπορείς να πας αμέσως στο ψητό;
Το πιο πιθανό είναι να ξαναμοιραστείτε μια διαδρομή, οπότε μην φοβηθείτε να τολμήσετε μια κουβέντα. Ίσως ο απέναντι να το έχει εξίσου ανάγκη. Βγάλε τα ακουστικά και πες γεια σε αυτόν που σε χαιρέτησε με νεύμα. Τίποτα περισσότερο δεν χρειάζεται.
(Εγώ πάντως σήμερα είχα μια πολύ όμορφη συζήτηση με κάποιον που πάντα ένιωθα άσχημα όταν τον έβλεπα)
