Μπροστά σ΄ένα παράξενο περιστατικό βρέθηκα πριν μερικές μέρες. Σ΄ένα σχετικά ήσυχο μεσημέρι, μια παρέα προσφύγων μπαίνει στο πρώτο βαγόνι. Ήταν ξυπόλητοι και με εμπριμέ πουκάμισα. Είχαν όρεξη για χαβαλέ. Σήκωσαν άλλους επιβάτες για να κάτσουν και έβαλαν δυνατή μουσική. Ένας από αυτούς, κάτω των 10 ετών φωνάζει «Τι με κοιτάς έτσι; Βρωμάω; Και βέβαια. Είμαι Πακιστανός. Σήκω να κάτσω».
Πολλοί επιβάτες αποφάσισαν να κατέβουν στην επόμενη στάση. Ο κλιματισμός, όπως πάντα, υπολειτουργούσε. Κοιτάζω προς το μέρος τους. Αντιλαμβάνομαι πως καμία σχέση δεν είχαν με Πακιστανούς. Επρόκειτο για Ελληνάκια, ίσως γυφτάκια. Χωρίς να έχω εριστική διάθεση, σκέφτομαι πως πραγματικά θα έπρεπε να κατεβαίνουν από το τρένο όσοι δημιουργούν προβλήματα, είτε ντόπιοι είτε αλλοεθνείς, μεθυσμένοι ή νηφάλιοι, τρελοί ή λογικοί, γιατί τα μέσα ανήκουν σε όλους μας και η ασφάλεια επίσης.
