Για εμένα και πολλούς φίλους μου είναι πολύ ωραίο να δέχεσαι ένα ευγενικό σχόλιο από κάποιον άγνωστο, γιατί αυτό δείχνει πως είναι αληθινό. Τα όρια βέβαια ανάμεσα σε μια φιλοφρόνηση και σ΄ένα πέσιμο είναι λεπτά.
Δύο κοπέλες περιμένουν το λεωφορείο καθιστές στο παγκάκι της στάσης. Τις πλησιάζει ένας γέρος που φορά κόκκινο κοστούμι. Η μία αντιλαμβάνεται πως τις κοίτα, αλλά δεν πρόκειται να σηκωθεί για να του παραχωρήσει τη θέση. Ο γέρος αποκρίνεται «Έχετε ωραία μάτια εσείς οι 2». Οι κοπέλες δεν αντιδρούν, αλλά όταν επαναλάβει το σχόλιο απαντούν με ένα απλό «ευχαριστώ».
Μια γιαγιά που κάθεται δίπλα τους πετάγεται: «Σηκωθείτε μωρέ, να κάτσει ο παππούς. Λίγος σεβασμός». Ο γέρος απαντά πως δε θέλει να κάτσει, απλώς να δει τα μάτια τους. «Όλοι εσείς που κάθεστε στο παγκάκι έχετε ωραία μάτια», προσθέτει κι ύστερα στέκεται παρά δίπλα.
(Τώρα τις ειρωνεύεται γιατί ήθελε να κάτσει ο ίδιος κι ήλπιζε να του παραχωρήσουν μια θέση; Ήθελε απλώς να φλερτάρει τα κορίτσια; Ποιος ξέρει; Ίσως ακόμα και ένα θετικό σχόλιο να μην είναι πάντα καλοδεχούμενο.)
