Δεν είναι κάτι καινούργιο. Γινόταν, γίνεται και θα γίνεται. Πάντα θα υπάρχουν περιπτώσεις όπου ανάμεσα σε ένα ζευγάρι θα βρεθεί κάποιο πρόσωπο που θα χωθεί σφήνα και θα ταρακουνήσει τα νερά. Από την Kristen Stewart μέχρι τον γείτονα μου τον Αντώνη, όλοι έχουμε γνωρίσει άτομα που με τον ένα ή τον άλλον τρόπο δεν κατάφεραν να καταπιέσουν την… λίμπιντο τους, και δημιούργησαν μια σχέση… με τρεις.
Μιλώντας από προσωπική εμπειρία, με βεβαιότητα δηλώνω ότι μόνο ευχάριστο δεν είναι. Όπως και να έχει, όμως είναι ένα θέμα που κανένας από τους πρωταγωνιστές δεν προσπερνά με ελαφρά τη καρδία. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Γιατί μπαίνει κάποιος σε αυτή τη διαδικασία;
Προσωπικά, δεν κατανοώ γιατί κάποιος να θελήσει να αποκτήσει αυτή τη θέση. Θεωρώ ότι υποτιμά τον εαυτό του και κυρίως δεν συμπεριφέρεται σωστά στους υπόλοιπους εμπλεκόμενους. Αποτελεί δεύτερη επιλογή (και γίνεται εις γνώση του), σε ένα άτομο που κατά πάσα πιθανότητα δεν παίρνει και το βραβείο τιμιότητας της χρονιάς.
Οπότε με ποια λογική γίνεται; Λοιπόν, οι λόγοι μπορούν να εκτείνονται από το «δεν είχα κάτι καλύτερο να κάνω Παρασκευή βράδυ» μέχρι το «είμαστε ερωτευμένοι». Και μην σου φαίνεται περίεργο, όντως έχω ακούσει αυτές τις δικαιολογίες. Σε οποιαδήποτε κατηγορία όμως και αν ανήκει κάποιος, ένα είναι σίγουρο, η κατάληξη.
Η επιτυχία μιας τέτοιας σχέσης είναι τόσο σίγουρη, όσο ότι η Πάολα θα το γυρίσει στο ορχηστρικό metal. Ακόμα και αν η σχέση έχει διασωληνωθεί με ορό για να επιβιώσει, είναι θέμα του ζευγαριού να της τραβήξει όλα τα καλώδια και να βγάλει επίσημο ανακοινωθέν θανάτου. Όλοι οι άλλοι, καλώς ή κακώς, δεν έχουν θέση πάνω σε αυτό.
Αν δεν σε έπεισα αναρωτήσου το παρακάτω. Γιατί κάποιος ή κάποια τη στιγμή που μπορεί να απολαμβάνει τόσο ένα cheesecake όσο και μια pasta flora, να αποφασίσει να μείνει μόνο με το ένα γλυκό. Ακόμα όμως και αν το αποφασίσει, με μαθηματική ακρίβεια θα ξανακυλήσει μετά από κάποιο διάστημα. Δεν είναι πυρηνική φυσική, είναι απλό θέμα εντιμότητας.
Άρα που οδηγεί αυτή κατάσταση;
Ένας τρόπος να το δεις είναι ότι οδηγεί στο κρεβάτι με ποσοστό 100% επιτυχία, εκτός αν είσαι τόσο χαζός, ώστε να χαλάσεις την όλη φάση. Ένας άλλος τρόπος να το δεις (είναι ότι ναι μεν οδηγεί στο κρεβάτι, αλλά…) είναι ότι οδηγεί σε άβολες καταστάσεις, σε περιπέτειες – δεν το εννοώ με την καλή του σημασία – και γενικότερα σε μεγάλα μπερδέματα.
Οδηγεί σε μια ψυχοφθόρα διαδικασία που έχει και τα κακά της, αλλά δεν μπορώ να παραβλέψω και τα καλά της. Η πλειοψηφία των ατόμων ξέρουν ότι μια τέτοια σχέση είναι κάτι εφήμερο, χωρίς ιδιαίτερες δεσμεύσεις και το δικαιολογώ. Δεν δικαιολογώ όμως αυτό να γίνεται με ένα πρόσωπο που βρίσκεται ήδη σε σχέση. Η δικαιολογία «θα χωρίσουμε αργά ή γρήγορα» προσωπικά δεν μου λέει τίποτα. Κάντο γρήγορα, λοιπόν, και άσε μας στην ησυχία μας.
Τι πρέπει να κάνεις;
Ειλικρινά… δεν ξέρω. Αυτό γιατί ποτέ δεν ήμουν το τρίτο πρόσωπο σε μια σχέση, οπότε είναι δύσκολο να κρίνω, χωρίς να έχω βάλει το χέρι μου στο μέλι. Ως φίλος, όμως θα είχα πολλά να πω. Πρώτον και βασικότερο, θα τον έβριζα σαν να μην υπάρχει αύριο. Όσο καλή και αν είναι η αδρεναλίνη και το παράνομο sex υπάρχουν ένα σωρό επιλογές με άτομα που μπορούν καλύψουν το κενό… και σε καμία περίπτωση δεν έχουν σχέση. Το πρόσωπο που είναι σε σχέση και αποφασίζει να μπάσει κάποιον/α άλλον από την πόρτα του κήπου, sorry φίλε, αλλά όσο ερωτευμένη και αν σου λέει ότι είναι, απλά περνάει τον χρόνο του/της. Οπότε, ας κάνουμε λίγο την διαφορά, όχι όλα στο πιάτο, η ζωή δεν είναι μόνο στην αμαρτία.
Γράφει ο Αποστόλης Ζαβιτσάνος
