Θα απαντήσω αρχικά με ένα «εξαρτάται». Εξαρτάται ποιος είναι εκείνος που δίνεται με τη μία και ποιος αυτός που δεν αποδεσμεύεται από την μάσκα του εγωισμού. Εξαρτάται ποιος έχει το θάρρος να εκτεθεί και ποιος φοβάται.
Τα πρότυπα προς μίμηση και προς αποφυγή είναι συνηθισμένα γι’ αυτό και τα συναντάμε τακτικά. Στεκόμαστε προϊδεασμένοι με αυτά, χωρίς να προσέχουμε τις λεπτομέρειες που τους κάνουν να διαφέρουν. Ο καθένας από εμάς διαφέρει ως προς εμπειρίες, τρόπους μεταχείρισης, αποδοχής και απόρριψης. Οι σχέσεις που αντιμετωπίζει ο καθένας μας διαφέρουν ως προς την προσωρινότητά τους. Διαφωνώ με τον όρο «εφήμερος». Καθετί είναι προσωρινό, γι’ αυτό και αν το θες το διεκδικείς.
Υπάρχουν εκείνες οι «εφήμερες» σχέσεις που σε δεσμεύουν, που σε κάνουν να αφιερώνεις χρόνο και να επενδύεις συναισθήματα. Να αξιοποιείς ή να σπαταλάς χρόνο. Η κάθε λέξη χρησιμοποιείται διαφορετικά ανάλογα με τον τρόπο που τελειώνει κάτι και με το τι έχεις αποκομίσει. Σχέσεις με σύντομη ημερομηνία λήξης που λειτούργησαν ως προκλήσεις για σένα ίσως να σε ωρίμασαν με τον χειρότερο και σίγουρα τον πιο απροσδόκητο τρόπο. Ίσως και να χρειαζόσουν μια υπενθύμιση ότι πρέπει να σοβαρευτείς και να χαρίσεις μία άλλη οπτική στα πράγματα. Ίσως να έπρεπε να εξισώσεις κάποια πρόσωπα με τα στάνταρ που σου αξίζουν.
Μια θετική οπτική των πραγμάτων, ολιγόχρονες σχέσεις με συντρόφους με διαφορά ηλικίας ίσως να σου προσέφεραν την όμορφη οπτική κάποιων εμπειριών. Αυτό γιατί γνωρίζουν πως να σε καθοδηγήσουν και να σε προϊδεάσουν θετικά. Να σε μάθουν να συμβαδίζεις με τον εαυτό σου και να σου επισημάνουν εκείνα τα αρνητικά και τα θετικά. Αυτά τα χαρακτηριστικά που χρειάζονται κάποιες διορθώσεις και εκείνα που βρίσκονται στη σωστή στιγμή για να γνωρίσουν την όποια εξέλιξη. Πάντα υπάρχουν θετικά και αρνητικά στίγματα που σου αφήνουν οι άνθρωποι. Αρκεί να μην επαναλάβει κανείς τα ίδια λάθη…
