Την Παρασκευή στις 16 Ιουνίου 2017, ο δικαστής, Lawrence Moniz, βρήκε ένοχη την Michelle Carter για το έγκλημα της ακούσιας ανθρωποκτονίας, πιο συγκεκριμένα για την συμμετοχή της στην αυτοκτονία του 18χρονου αγοριού της, Conrad Roy. Ο Conrad πέθανε από αναθυμιάσεις μονοξειδίου του άνθρακα μέσα στο φορτηγό του σε ένα χώρο παρκινγκ στο Fairhaven της Μασαχουσέτης στις 13 Ιουλίου του 2014.
Η Carter, τότε μόλις 17 χρονών, είχε βομβαρδίσει τον Roy με μηνύματα που τον παρότρυναν να δράσει σύμφωνα με τις αυτοκτονικές του τάσεις. Mάλιστα κατά την διάρκεια μιας κλήσης τους, τον πρόσταξε να επιστρέψει πίσω στο αυτοκίνητο, το οποίο ήταν γεμάτο με μονοξείδιο του άνθρακα, αδιαφορώντας για τις δεύτερες σκέψεις που είχε σχετικά με το να σκοτώσει τον εαυτό του.
Ο δικαστής Moniz επισήμανε πως η κατηγορούμενη δεν εξέφρασε ούτε μία απλή προσταγή προκειμένου να βγει το θύμα έξω από το αμάξι του, ενω τόνισε πως η Carter είχε καθήκον να καλέσει κάποιον για βοήθεια, εφόσον γνώριζε τις προθέσεις του αγοριού της περί αυτοκτονίας. Ωστόσο, αυτή δεν κάλεσε ούτε την αστυνομία, ούτε την οικογένεια του Roy.
Ο δικηγόρος της Carter από την άλλη, υποστήριξε έντονα πως τα μηνύματα της ανάγονται στην ελευθερία έκφρασης και λόγου και πως κατά συνέπεια δεν διέπραξε κανένα έγκλημα. Η οικογένεια του νεκρού θα έχει την ευκαιρία, στην ακρόαση, να κάνει δηλώσεις σχετικά με τις συνέπειες , ωστόσο τα μέλη της οικογένειας δεν έχουν εκφράσει άποψη ως προς το ποια τιμωρία είναι η κατάλληλη.
Η υπόθεση αυτή φανερώνει πόσα αψήφιστα λαμβάνουν πολλοί άνθρωποι κάποια γεγονότα. Η δράστης εξέφρασε τις απόψεις της εκείνη την κρίσιμη ώρα, κάτι που φυσικά ανάγεται στο δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου, ωστόσο αυτό το δικαίωμα, οδήγησε ένα άνθρωπο στον θάνατο και αυτό δεν μπορεί να αλλάξει. Μπορεί, βέβαια, να μην είχε επίγνωση της κατάστασης εκείνη την ώρα και να θεώρησε το όλο σκηνικό μία πλάκα, παρ΄όλα αυτά η πλακά πρέπει να έχει κάποια όρια και να ξέρεις πότε να την σταματήσεις, όταν διαπιστώνεις πως λαμβάνει μεγαλύτερες διαστάσεις από το κανονικό.
Αυτή θεωρείται μία άλλη υπόθεση cyber bulling, μία άλλη υπόθεση η οποία δεν μπορούσε να ελεγχθεί και στην οποία κανένας δεν μπορούσε να επέμβει. Κανένας δεν γνωρίζει πλήρως τις προθέσεις του άλλου, γι΄αυτό ακριβώς πρέπει να προσέχουμε ποιον εμπιστευόμαστε και σε ποιον ανοιγόμαστε. Ακόμα και στο πλαίσιο της πλάκας πρέπει να προστατεύουμε τους δικούς μας ανθρώπους, όχι να τους εκθέτουμε.
