Θυμάσαι τότε που ήσουν μικρό κι αθώο και περίμενες πώς και πώς να μεγαλώσεις και να γίνεις ένας ανεξάρτητος κι επιτυχημένος ενήλικας; Τότε, που η ενηλικίωση φάνταζε σαν ένα ροζ σύννεφο που σε περίμενε στην άκρη ενός πανέμορφου ουράνιου τόξου; Πόσο υπέροχα αισθάνεσαι τώρα που έφτασες επιτέλους στην άκρη του ουράνιου τόξου και σκόνταψες πάνω σε μια πινακίδα που γράφει επάνω «ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ»;
Με το που έσβησες εκείνα τα 18 κεράκια πάνω στην τούρτα σου πίστεψες πως, ως δια μαγείας, όλα θα γινόντουσαν όπως τα ονειρευόσουν. Μάντεψε… Ο κόσμος δεν είναι εργοστάσιο πραγματοποίησης ευχών, για να χρησιμοποιήσω και μια έκφραση ενός αγαπημένου συγγραφέα (John Green). Και πριν καλά καλά συνειδητοποιήσεις ότι μπορείς να πίνεις και νόμιμα πλέον, βρίσκεσαι να περιμένεις στην ουρά του ΑΤΜ, γιατί ξέμεινες και πάλι από χρήματα. Αλλά και καθώς βρίσκεσαι μέσα στην αίθουσα διδασκαλίας της σχολής και δεν καταλαβαίνεις Χριστό απ΄αυτά που είναι γραμμένα στον πίνακα, ακούς μια μικρή φωνούλα. Ξέρεις για ποια μιλάω. Εκείνη που λέει «Τι διάολο κάνω με τη ζωή μου!;».
Όσο κι αν δε θέλουμε να το παραδεχτούμε σε κανέναν, ούτε καν στον εαυτό μας, είναι αλήθεια. Δεν ήμασταν έτοιμοι για όλο αυτό το καταιγισμό ευθυνών και υποχρεώσεων. Και τα κάναμε μαντάρα. Χαλάσαμε ένα σωρό λεφτά σε καφέδες στο στέκι με την παρέα και αναγκαστήκαμε να βγάλουμε μισό μήνα με δέκα ευρώ στο πορτοφόλι μας. Δεν πατήσαμε σε μαθήματα για μήνες και κοπήκαμε με ένα πανηγυρικό 0,5. Κυρίως γιατί κάναμε μαραθώνιο σειρών. Δε μάθαμε να μαγειρεύουμε, η τροφική μας πυραμίδα αποτελούνταν από σουβλάκια και πίτσες. Άντε και μακαρόνια. Έτσι αποκτήσαμε αυτά τα παραπάνω κιλά. Και μπράβο μας.
Αν δεν έχεις ζήσει έτσι για κάποιο διάστημα στη ζωή σου, τότε συγχαρητήρια γεννήθηκες 30 χρονών. Όσο ζούμε μαθαίνουμε. Όπως τότε που μάθαινες ποδήλατο κι έφαγες καμιά εικοσαριά φορές τα μούτρα σου έτσι και τώρα κάνεις τα πρώτα σου (δειλά) βήματα στον κόσμο των ενηλίκων. Είναι η ωραιότερη φάση της ζωής σου, γι΄ αυτό κοίτα να τη ζήσεις όσο πιο έντονα μπορείς, ώστε να μην ξυπνήσεις ένα πρωί στα 28 σου και δεις ότι έχασες τα καλύτερα χρόνια από τη ζωή σου.
Καλωσήρθες στα φοιτητικά χρόνια. Απολαύστε υπεύθυνα.
