Είναι φορές που δεν ικανοποιείσαι με τίποτα. Προσπαθείς να βρεις λύσεις, αλλά η κακή σου διάθεση σε περιορίζει. Υπάρχουν και τέτοιες μέρες, λοιπόν. Δεν είναι πρωτάκουστο, ούτε είσαι ο μοναδικός που τις περνάει.
Καλώς ή κακώς, υπάρχουν κεφάλαια άδεια από το επιθυμητό μας περιεχόμενο. Το μόνο που δεν πρέπει να κάνουμε, είναι να αναλύσουμε πράγματα. Η φράση «όλα γίνονται για κάποιο λόγο» ίσως να μεγαλώνει σε πρόσφορο έδαφος. Μα μια αιτία, ένα ψέμα, μία κατάσταση μπορούν να μας κρεμάσουν την ταμπέλα του «κυκλοθυμικού». Ανθρώπους που να προκαλούν ξαφνικά ερωτηματικά σε δικούς τους ανθρώπους. Ίσως χρειαζόμαστε χρόνο με τον εαυτό μας, για να αναλογιστούμε κάποιες καταστάσεις που έφυγαν χωρίς να τους δώσουμε την απαραίτητη σημασία. Φλασιές και περιστασιακές αναδρομές στο παρελθόν, μας δίνουν τη δεύτερη ευκαιρία για να φτιάξουμε τις σχέσεις μας και να αναιρέσουμε λάθη και πράξεις.
Τέτοιες μέρες μοιάζουν αιώνες. Φαίνονται σαν να μας αλλοιώνουν και να μας απομονώνουν, μέχρι να βρούμε απαντήσεις σε αναπάντητα ερωτήματα. Οι λύσεις παραμένουν θολές και το τοπίο δεν λέει να καθαρίσει από τύψεις και ενοχές. Όμως, εσύ είσαι ο μόνος που μπορεί να βρει τις απαντήσεις. Όσο και να ρωτάς άλλους, νιώθεις χειρότερα, γιατί καμία απάντηση δεν είναι επαρκής. Δεν σε ικανοποιεί. Δεν απαντά σε κάποιο ερώτημα. Και αναρωτιέσαι διαρκώς τα «αν» και τα «γιατί» μέχρι να σε συνεφέρει η πραγματικότητα.
Ένα ξέσπασμα χρειάζεσαι από ανθρώπους και καταστάσεις που προσπερνάς με απάθεια. Φωνές που θα σε αφυπνίσουν στην προσπάθειά τους να σε συμβουλεύουν για να ξεφύγεις. Και αν δεν σου φτάσουν εκείνες οι φωνές, μία δική σου στιγμιαία απόφαση, μπορεί να σε αλλάξει και να σε κάνει να συνειδητοποιήσεις ότι κόλλησες σε περιττά πρόσωπα. Κενά για σένα. Ακατάλληλα για τον κύκλο σου. Θα καταλάβεις ότι έδωσες μόνιμη θέση σε ανθρώπους που η παρουσία τους ήταν δεδομένο ότι θα ήταν προσωρινή.
