Προσωπικά, πάντα ήθελα να περάσουν τα 3 τελευταία χρόνια του σχολείου όσο πιο γρήγορα γίνεται, ώστε να μπορέσω να νιώσω μια σχετική ελευθερία. Εκείνη την αίσθηση του δεν περιορίζομαι από διαγωνίσματα, φροντιστήρια, σχολείο και τα ασφυχτικά ωράριά τους. Τον τελευταίο χρόνο του λυκείου δε, άρχισα να φτιάχνω στο μυαλό μου εικόνες και καταστάσεις. Βόλτες, κλαμπ, σχολή, νέοι άνθρωποι με άλλους χαρακτήρες, νέες ασχολίες. Και όλα αυτά με διαφορετικό πρόγραμμα από εκείνο των χρόνων του σχολείου.
Βρίσκομαι 8 μήνες μετά την αποφοίτησή μου. Είναι πράγματι όπως τα φανταζόμουν; Όχι ακριβώς! Θεωρία που πιστεύω τον τελευταίο καιρό είναι πως όσο περισσότερο ελεύθερο χρόνο έχεις, τόσο πιο πολύ νιώθεις να μη σου φτάνει. Αντί να διαβάσεις, θα προτιμήσεις να πας για καφέ και όλως τυχαίως θα γκρινιάζεις πως δεν έχεις χρόνο για τίποτα. Φορτώνεσαι, κάπως λανθασμένα, με υποχρεώσεις που τελικά δεν προλαβαίνεις ή απλά βαριέσαι να κάνεις.Έτσι για να το παίξεις «υπεύθυνος».
Το άλλο πού το πας; Έχουμε κιόλας βιώσει την πρώτη μας εξεταστική. Για κάποιους ηταν επιτυχής, αλλά σίγουρα όχι για όλους. Σκέφτεσαι πως ήταν μια δύσκολη αρχή για τις σπουδές σου. Τι θα γίνει, θα χρωστάω συνέχεια; Κι όσο μεγαλώνεις, επιζητάς την ανεξαρτητοποίηση, προγραμματίζεις να βρεις δουλειά. Άλλη μια σοβαρή υποχρέωση που δεν ξέρεις αν μπορείς να βάλεις στη ζωή σου.
Δεν έχω καταλήξει στο πότε είχα περισσότερο άγχος. Όταν διάβαζα για τα Αρχαία και τα Λατινικά ή τώρα; Γιατί εκτός από τα αντίστοιχά τους στη σχολή, έχω κι άλλα τόσα να σκεφτώ. Μπορεί τα πράγματα μετά το σχολείο να ζορίζουν λίγο,αλλά οι εμπειρίες που καλούμαστε να πάρουμε είναι ανεκτίμητες!
Εκμεταλλεύσου το χρόνο που στην πραγματικότητα έχεις. Δημιούργησε, διάβασε, πέρνα χρόνο κάνοντας αγαπημένες ασχολίες,ν βλέποντας αγαπημένους ανθρώπους, μάθε νέα πράγματα. Και πού ξέρεις; Μπορεί η ζωή αυτή, κατόπιν σχολείου, να σου φαίνεται καλύτερη!
