Αυτό σε περίπτωση που έχεις βρεθεί ποτέ στη θέση να σε κρίνουν άδικα άτομα που δεν ανήκουν καν στη λίστα των real life φίλων σου. Και συμβαίνει συχνά, εδώ που τα λέμε, οπότε ας το σπάσουμε λίγο κι ας δούμε γιατί η πρόχειρη εικόνα που μπορεί να φτιάξει κάποιος για σένα, δεν είναι αρκετή ώστε να βγάλει συμπεράσματα.
1/ Η εικόνα που βλέπεις στα social media για μένα, είναι η εικόνα που εγώ σου επιτρέπω να δεις. Κεφάλαιο social media. Από τότε που εφευρέθηκαν, random κόσμος νομίζει ότι έχει πρόσβαση σε κάθε πτυχή της ζωής σου. Αν και όντως είναι μια καλή πηγή πληροφοριών και μια ενδεικτική εικόνα του χρήστη, δεν είναι σίγουρα ένα παράθυρο σε όλη τη ζωή και τη ψυχοσύνθεσή του, ακριβώς γιατί στην πραγματικότητα είμαστε πολλοί παραπάνω από χρήστες social media. Ας μην τους δίνουμε περισσότερες διαστάσεις από όσες πραγματικά έχουν, ειδικά όταν η επαφή μας με κάποιον παραμένει αυστηρά διαδικτυακή.
2/ Η «καλημέρα» που ανταλλάσσουμε, δε μας καθιστά φίλους. Είναι τυπική ευγένεια. Κάποιες φορές αυτή η κατάσταση θα μπορούσε να αναβαθμιστεί σε φιλία, θελούσης της τύχης, του καιρού και της χημείας μας. Άλλες φορές πάλι όχι. Συνήθως όχι. Οπότε ούτε σε αυτήν την περίπτωση δεν μπορεί κανείς να θεωρεί ότι μας γνωρίζει σε βάθος. Και μιας κι αναφερθήκαμε σε αυτό, όταν με ένα άτομο απλά μιλάτε -είτε στην πραγματικότητα είτε στο inbox- δεν μπορείτε να αναφέρεστε στο άτομο αυτό ως «ένας φίλος/ μια φίλη μου». Καταλαβαίνω ότι το όλο θέμα είναι απλά πρακτικό, αλλά ας μη φθηνύνει κι άλλο η έννοια της φιλίας.
3/ Αν το σύνολο των ωρών που έχουμε περάσει μαζί είναι λιγότερο από 48 ώρες, παραμένουμε «γνωστοί».
Fun fact: Στα γαλλικά υπάρχουν 3 διαφορετικές λέξεις για να περιγράψουν τον φίλο.
Ami: Η υψηλότερη κι ουσιαστικότερη βαθμίδα φιλίας. Ο πραγματικός φίλος, με τον οποίο γνωρίζεστε καλά, μοιράζεστε πολλά και έχετε την μεγαλύτερη οικειότητα.
Copain: Ο φίλος με τον οποίο αράζετε, ταιριάζετε και περνάτε καλά μαζί, χωρίς όμως κάτι βαθύτερο.
Και pote: ο φίλος με τον οποίο συναντιέστε τακτικά και περνάτε χρόνο μαζί, συνήθως λόγω κάποιας κοινής δραστηριότητας.
Δε νομίζω ότι υπάρχει κάποια αντίστοιχη διαβάθμιση στα ελληνικά πέραν του «φίλος» και «γνωστός», αλλά θα ήταν αρκετά χρήσιμο. Έτσι κι αλλιώς, θέλοντας και μη, κάνουμε αυτόν τον διαχωρισμό με όλες μας τις γνωριμίες.
Επομένως, το επίπεδο που γνωρίζουμε κάποιον είναι ανάλογο της στενότητας και οικειότητας που μοιραζόμαστε με το άτομο αυτό. Το να δημιουργείται μια πρώτη εικόνα είναι φυσιολογικό. Χρησιμεύει στην ταξινόμηση και η ταξινόμηση είναι χαρακτηριστικό του ανθρώπινου εγκεφάλου. Όμως, δεν είναι πάντα σωστή κι ολοκληρωμένη. Είναι ένα δείγμα κι ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπίζεται.
