Την στιγμή που κάποιος θα αποφασίσει να κάνει τον συνολικό απολογισμό για ανθρώπους, σχέδια και καταστάσεις θα βρεθεί αντιμέτωπος με εκείνα τα συναισθηματικά παράσιτα που θα τον δυσκολέψουν, ώστε να σκεφτεί λογικά. Ξαφνικά, μπαίνοντας στο κεφάλαιο των ανθρώπων που έχεις επιλέξει να σε πλαισιώνουν, εξαλείφεται κάθε στοιχείο λογικής. Δεν ξέρεις τι κριτήρια να χρησιμοποιήσεις και ποιους λόγους να προβάλλεις πρώτους και δεύτερους προκειμένου να εξηγήσεις ακόμα και στον ίδιο σου τον εαυτό.
Δεν «πρέπει» να είμαστε αχάριστοι με τα συναισθήματα αλλήλων, γιατί χωρίς κάποια ανταπόδοση αυξάνονται και πληθαίνουν οι αμφιβολίες για την αγάπη που «υποτίθεται» ότι τρέφουμε. Για ανθρώπους που αξιοποιούν με εμάς τον χρόνο τους και δεν τον σπαταλούν, αξίζει να τηρούμε κάποιους προαπαιτούμενους όρους αμοιβαιότητας, εφόσον τους θέλουμε δίπλα μας, να μας συνοδεύουν στα όμορφα, αλλά και στα δύσκολα. Αν σε εκείνες τις μαύρες σελίδες των κεφαλαίων μας παρεμβάλλονται κάποιοι άνθρωποι, οι οποίοι με τις πράξεις και με τις κουβέντες τους άλλαξαν απότομα το ύφος και τις εξελίξεις του σεναρίου, καλό θα ήταν να τους εντάξουμε και στα επόμενα κεφάλαια. Μην ξεχνάμε ότι αυτά τα άτομα πιθανότατα να μας βοήθησαν να μεταβούμε από άσχημες καταστάσεις που μας έκαναν να νιώθουμε ξεθωριασμένοι και ανεπαρκείς, να μας υπενθύμισαν ένα ξεχασμένο «εγώ» που είχε θαφτεί και να μας συνόδευσαν στην αναγκαία εξέλιξή μας. Σίγουρα αυτοί οι κομπάρσοι, που από το πουθενά γίνονται πρωταγωνιστές στην ζωή μας αξίζουν κάποια παράσημα-θυσίες.
Πολλές φορές οι συνοδοιπόροι σε επιλέγουν, δεν τους επιλέγεις πάντα. Όπως για παράδειγμα, οι γονείς σου και τα αδέλφια σου είναι καταδικασμένοι να ανέχονται κάθε σου ψεγάδι ο καθένας με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο, είτε αυτός υπερβαίνει την όποια ένταση μπορούν να αντέξουν τα αφτιά σου, είτε θα επιβιώσετε όλοι από τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο με μία-δύο, πέντε-δέκα μελανιές το πολύ. Όμως, θα ξέρεις ότι πάντα εκείνοι θα΄ναι δίπλα σου, ακόμα και αν οι δεσμοί ρευστοποιούνται σε κάποιες χρονικές περιόδους, εξαιτίας ορισμένων εντάσεων. Προφανώς και τέτοιες καταστάσεις παρουσιάζουν κάποιες δυσκολίες, αν σκεφτεί κανείς ότι τραυλίζουμε όταν αναφερόμαστε στην λέξη «συμβίωση». Για όλα τα παραπάνω κι όχι μόνο, που κακά τα ψέματα, διαθέτουν μία δική τους γοητεία και χαράσσονται βαθιά… στο δέρμα μας, αξίζει να υπάρξει μία αντίστοιχη ανταπόδοση, όχι για το «πρέπει», αλλά γιατί χρειάζεται σε ορισμένες στιγμές.
Δεύτερη κατηγορία ανθρώπων που, κατ΄εμέ, κάθε υπογραφή στο συμβόλαιο που τους παραχωρούμε είναι ιερή είναι οι φίλοι. Οι φίλοι είναι εκείνοι που θα παραλείψουν τα ψιλά γράμματα και θα μοιραστείς πολλά μαζί τους. Είναι οι δεσμοί-παζλ που θα σε εκθέσουν στον ίδιο σου τον εαυτό με τέτοιο τρόπο που δε θα συνοδευτεί από αντίδραση, αλλά από μία απροσδόκητη σιωπή και αποδοχή: Θα προβάλλουν την αντανάκλασή σου με τέτοιο τρόπο που θα κληθείς να την σκανάρεις, να εντοπίσεις τους ιούς και να αποπειραθείς να τους εξαλείψεις. Και είσαι ευγνώμων για αυτό, γιατί η ειλικρίνεια από «ετεροθαλείς αδέλφια» επιβεβαιώνει το ενδιαφέρον τους για σένα να σε κάνουν καλύτερο, να κάνουν την αντανάκλαση σου να είναι και να φαίνεται ομορφότερη με βάση τα δεδομένα που έχεις ορίσει εσύ ο ίδιος μέσα από συζητήσεις με εκείνους. Δεν εκλείπουν οι διενέξεις μεταξύ «αδελφών», αλλά αξίζουν κάθε θυσία.
Τρίτη στον πίνακα ιεράρχησης και πιο ευερέθιστη κατηγορία είναι αυτοί των συντρόφων. Αναφέρομαι στα άτομα, με τα οποία μοιραζόμαστε σαφώς πιο όμορφα και περίπλοκα συναισθήματα. Που οι υποσχέσεις περί θυσιών πάνε κι έρχονται, όταν οι δέσμιοι κατακλύζονται από τον απαραίτητο ενθουσιασμό. Αλλά η ουσία παραμένει σε εκείνο το «πεδίο της μάχης» που άλλοτε ερωτοτροπείς, κι άλλοτε εμπλέκεσαι σε απροσδόκητες πικρές κορυφώσεις, εκεί που η επιδίωξη για την διατήρηση των δεσμών μπορεί να γίνει εμμονική, εκεί που η ουσία εξισώνεται με πράξεις και που τα λόγια αποτελούν την αφορμή για την αναμονή όλο και περισσότερων «θυσιών». Είναι πιο εύθραυστες τέτοιου είδους σχέσεις στην αποδέσμευση. Δεν παύουν όμως να είναι άνθρωποι που επιθυμούμε να εκδηλώνουμε την αγάπη μας κάθε στιγμή, γιατί αποτελούμε δέσμιοι στην δική τους φυλακή. Είναι τα άτομα που θα μας συνοδεύσουν σε μικρές στιγμές με τεράστια νοήματα. Σαν αποτέλεσμα, η προσπάθεια για να διατηρήσουμε τους δικούς μας ανθρώπους δίπλα μας να ρέει μαζί με μία ποικιλομορφία συναισθημάτων.
