Μην μου πεις ότι και εσύ δεν έχεις τον κολλητό σου μακριά; Έστω να έχετε περάσει ένα διάστημα σε απόσταση. Εκτός αν είσαι από τους τυχερούς που έχεις τον καλύτερο σου φίλο πάντα δίπλα σου, οπότε σίγουρα δεν θα με καταλάβεις. Σε εκείνους όμως που ταυτίζονται μαζί μου, ελάτε να αφιερώσουμε το άρθρο αυτό σε εκείνους που δεν έχουμε κοντά μας, αλλά τους αγαπάμε *λιγάκι* παραπάνω. Ναι, ήρθε η ώρα που μετακόμισες στην πόλη που πέρασες, όμως κάτι λείπει. Γνωριμίες; Άπειρες, αυτό σου έλειπε! Αλλά σαν εκείνο τον παλιό παιδικό σου φίλο που έχετε περάσει τόσα και τόσα μαζί δεν έχει.
Τι να πρωτοπούμε πια για εσάς; Το προνόμιο να είσαι ο εαυτός σου, μόνο συγκεκριμένοι άνθρωποι μπορούν να σου το δώσουν. Σε αυτούς δεν χρειάζεται να δώσεις εξηγήσεις, γιατί πολύ απλά πριν καν μιλήσεις ξέρουν πολύ καλά τι νιώθεις, τι σκέφτεσαι, τι σε απασχολεί.
Σκέψου μόνο πόσες φορές όταν ήρθαν τα σκούρα, πήρες τηλέφωνο τον κολλητό μέσα στα μαύρα μεσάνυχτα να του πεις τον πόνο σου. Κι εκείνος, αν και τον ξύπνησες, έκατσε υπομονετικά να σε ακούσει και να σου δώσει τα «φώτα» του. Τι και αν το επόμενο πρωί έπρεπε να σηκωθεί στις 8 να πάει σχολή; Δεν θα σε άφηνε ποτέ «ξεκρέμαστο». Τελικά η λύση σε εκείνο το πρόβλημα που ποτέ δεν θα κατάφερνες μόνος σου να λύσεις ήρθε… τόσο απλά.
Για αυτό σας αγαπάμε, γιατί είστε κοντά μας όταν σας χρειαζόμαστε, παρά τα χιλιόμετρα που μας χωρίζουν. Παρά τις βόλτες που δεν μπορούμε να κάνουμε πια. Όταν κανένας δεν μπορεί να μας καταλάβει, εσείς είστε εκεί δίνοντας ένα ηχηρό παρόν στηρίζοντας μας. Και σας ευχαριστούμε γι΄αυτό!
Για όλους εσάς που σας λείπουν οι καλύτεροι σας φίλοι, αφήστε το Messenger και το Skype. Κλείστε εισιτήρια, ο καιρός προβλέπεται αίθριος!
