Τι ανωμαλία και αυτή να μας αρέσει να παιδευόμαστε και να κλαίμε σαν να μην υπάρχει αύριο, σε εμβρυακή στάση, έχοντας αγκαλιά ένα οικογενειακό παγωτό και ένα κιβώτιο χαρτομάντιλα; Μην μου το παίζεις αθώα, το έχεις κάνει και εσύ, είμαι σίγουρη. Ο λόγος δεν είναι άλλος από αυτό το «κακό παιδί» που μας γοήτευσε και εμείς αποφασίσαμε να φάμε τα μούτρα μας. Γιατί; Γιατί έτσι, γιατί μπορούμε! Ποιοι να είναι άραγε οι λόγοι που δαγκώσαμε την λαμαρίνα με ένα τέτοιο πλάσμα; Χμμ, για να δούμε.
Πιστεύουμε ότι θα γίνει καλό παιδί για μας. Και γέλασαν και οι πέτρες με αυτή την πεποίθηση και να ξέρεις πως και εγώ γελάω αυτή την στιγμή. Δυνατά. Αθώο μου κορίτσι, όπως θα διαπιστώσεις και εσύ με τον δύσκολο τρόπο, το «κακό παιδί» δεν θα αλλάξει ούτε για εσένα, ούτε για την επόμενη. Μην πιστεύεις άδικα ότι επειδή εσύ του δίνεις απλόχερα αγάπη θα αλλάξει. Είναι μάταιος κόπος. Θέλει να είναι κακό παιδί και θα συνεχίσει να είναι κακό παιδί, μέχρι όποτε αυτός θελήσει.
Κάνει καλή διαφήμιση του εαυτού του. Αυτό το πλάσμα αναβλύζει αυτοπεποίθηση. Ξέρει πολύ καλά πώς να κάνει είσοδο σε έναν χώρο, ξέρει ακριβώς πώς να κινηθεί για να τραβήξει τα βλέμματα πάνω του, μαζί με τα άλλα βλέμματα και το δικό σου. Θα τον δεις, θα ξεχωρίζει μέσα στο πλήθος γεμάτος αυτοπεποίθηση, θα κάθεται αυτάρεσκα και θα σκανάρει τον χώρο για την επόμενη λεία του. Και ξέρουμε όλοι μας πως μας αρέσει ο άλλος να έχει αυτοπεποίθηση. Θα σε κοιτάξει και ξέρει πως θα λιώσεις με το βλέμμα του, σαν να ξέρει τι σκέφτεσαι. Βέβαια, κακά τα ψέματα, συνήθως πίσω από την υπερβολική αυτοπεποίθηση κρύβεται η υπερβολική ανασφάλεια του, την οποία κρύβει πίσω από την ναρκισσιστική του συμπεριφορά.
Θα κάνει πάντα την πρώτη κίνηση, χωρίς να τον νοιάζει η απόρριψη. Δεν θα τον νοιάξει να έρθει να σε «ενοχλήσει’ την ώρα που εσύ είσαι αμέριμνη και ωραία με την παρέα σου. Δεν θα περιμένει να δει αν σου αρέσει, λαμβάνει τα ηνία σαν σωστός κυνηγός και έρχεται να σε διεκδικήσει. Και σε μια εποχή που οι ρόλοι έχουν αντιστραφεί, σου αρέσει που κάνει ο άλλος την πρώτη κίνηση. Δεν θα κάτσει στην γωνία του, όπως πιθανώς να κάνει το «καλό παιδί». Θα φερθεί ριψοκίνδυνα και θα έρθει για εσένα. Εξάλλου, προπονείται καθημερινά στο άθλημα.
Είναι πολλά υποσχόμενος στο κρεβάτι. Φαντάζεσαι πως πάει το πράγμα. Γνωρίζεις ήδη πως από τα χέρια του έχουν περάσει θηλυκά και θηλυκά, οπότε σκέφτεσαι πως αυτό το πλάσμα γνωρίζει κάτι παραπάνω. Γνωρίζει αυτό το κάτι που θα σε απογειώσει, θα σε κάνει να νιώθεις πως βρέθηκες στον παράδεισο. Σκέφτεσαι πως θα σου χαρίσει στιγμές που μόνο χαμόγελα θα σου φέρουν. Πονηρά χαμόγελα. Είναι αυτό που λέμε θα ξεχάσεις και το όνομά σου.
Είσαι συνέχεια στην τσίτα. Και πώς να μην είσαι, όταν προσπαθείς συνεχώς να τον κατακτήσεις και να του κρατήσεις ζωντανό το ενδιαφέρον; Και να τα γυμναστήρια και να τα νέα συνολάκια και να σου οι συνεχείς ανταλλαγές απόψεων και γνώσεων με τις κολλητές σου. Δεν ρουτινιάζεις και δεν βολεύεσαι, δεν έχεις την πολυτέλεια και τον χρόνο να το κάνεις, γιατί ξέρεις πως θα στραφεί η προσοχή του αλλού. Βέβαια, είναι μέχρι να σε βαρεθεί αυτός και να φύγει ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που ήρθε.
Κατά βάθος φοβάσαι να δεσμευτείς. Κοίταξε να δεις πως έχει το πράγμα: όταν φοβάσαι κάτι, συνειδητά ή ασυνείδητα, κάνεις κάποιες επιλογές για να το αποφύγεις. Έστω ότι φοβάσαι τα ύψη, υπάρχει ποτέ πιθανότητα να πας στην άκρη του γκρεμού και να κοιτάξεις από κάτω; Όχι. Έτσι και εδώ, αν φοβάσαι την δέσμευση θα προτιμήσεις να κάνεις επιλογές που ξέρεις ότι θα σου βγουν σε σίγουρο αδιέξοδο. Οπότε δεν θα προτιμήσεις το καλό παιδι, τον ήρεμο τυπά που θα σου προσφέρει απλόχερα αυτό που αποφεύγεις όπως ο διάολος το λιβάνι.
Ξυπνάει τα μητρικά σου ένστικτα. Αχ, τι σου είναι το άτιμο μητρικό ένστικτο. Έρχεται αυτό το παλικάρι που σε προκαλεί να το νταντέψεις. Εσύ δέχεσαι την πρόκληση και έτσι καταλήγεις να το παίζεις μάνα σε ένα παιδί ετών 20, 30, 40 και βάλε, σε ένα παιδί σωστό γαϊδούρι! Εύγε! Άλλα δεν μπορείς και να το αποφύγεις, γιατί την φύση σου δεν μπορείς να την απαρνηθείς. Είναι μέσα σου, βαθιά ριζωμένο το να το παίζεις προστάτιδα που θα προσφέρει καταφύγιο στα κατατρεγμένα και φοβισμένα πουλάκια κάτω από τις φτερούγες της. #not
Έχει πολύ ωραίο περιτύλιγμα. Ναι, είναι ωραίος. Ναι, είναι πολύ ωραίος. Ο άντρας ο μπερμπάντης, προκειμένου να αναπληρώσει αυτά που χάνει σε χαρακτήρα, θα ποντάρει στην εμφάνισή του και φυσικά μη σου προκαλεί εντύπωση αν έχει και χιούμορ, με σκοπό να κρύψει τον παλιοχαρακτήρα του. Έχει στυλ, είναι κοινωνικός, προσέχει την εμφάνισή του περισσότερο κι από εσένα και περισσότερο από ότι θα έπρεπε εσύ να προσέχεις την δική σου. Θα τον δεις να περιφέρεται μέσα στον χώρο με το πιο ακριβό άρωμα, ντυμένος στην τρίχα, κουρεμένος με την τελευταία λέξη της μόδας, μοιράζοντας λάγνα βλέμματα από εδώ και από εκεί. Θα σε πλησιάσει έτσι γιατί απλά μπορεί, θα σου πιάσει την κουβέντα και μην αμφιβάλλεις αν μέσα σε 10΄ σου πει να πάτε κάπου αλλού. Αν αρνηθείς, θα το χειριστεί με το χιούμορ του και θα σε τουμπάρει.
Όμως αγαπητή μου, δεν ξέρεις τι μπορεί να σου βγει ο άλλος. Η γραμμή που χωρίζει το καλό από το κακό είναι πολύ λεπτή και έτσι το καλό παιδί μπορεί να σου βγει αλήτης και τούμπαλιν. Η συμβουλή μου είναι να το απολαύσεις και να το ζήσεις όσο αυτό κρατήσει. Εξάλλου μια ζωή ζούμε, οπότε ας την κάνουμε όσο πιο ζωντανή και ενδιαφέρουσα γίνεται. Επίσης, αν το καλοσκεφτείς είτε με το καλό παιδί είσαι, είτε περάσεις ένα διάστημα με το κακό, το κλάμα σε εμβρυακή στάση στην σκοτεινή γωνιά του σπιτιού σου δεν το γλιτώνεις, οπότε φρόντισε να περάσεις όσο πιο τέλεια και γεμάτα μπορείς.
