«Όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα και μικρό καλάθι!» Καλά τα λέει η παροιμία γιατί πάνε οι εποχές που εμείς συνηθίζαμε να κρατάμε όχι απλά καλάθι, αλλά σάκο ολόκληρο όταν ακούγαμε πολλά «κερασάκια» μιας συγκεκριμένης μάλιστα ποικιλίας! Ήταν γλυκά τα άτιμα και πώς να τους αντισταθούμε. Τι καλοπιάσματα, τι υποσχέσεις και λόγια παντοτινής αγάπης και το σήμα του άπειρου να διαφεντεύει.
Όλα αυτά και πολλά άλλα είναι που μας τραβάνε σε μια πρώτη σχέση που πιστεύουμε ότι θα κρατήσει για πάντα. Όταν όμως γευτούμε την πίκρα της πρώτης μεγάλης απογοήτευσης, όταν συνειδητοποιήσουμε ότι οι ανθρώπινες σχέσεις δεν είναι βγαλμένες από ταινίες και παραμύθια, όταν καταλάβουμε ότι αυτό που έχει σημασία σε μια σχέση είναι οι πράξεις και όχι τα λόγια, τότε θα αναζητήσουμε το απλό λαϊκό παιδί που θα μας προσφέρει λίγα αλλά αρκετά για να μας κάνει πραγματικά χαρούμενες.
Τα αυθόρμητα είναι πάντα και τα πιο ωραία! Μία γλυκιά κουβέντα που θα ειπωθεί ασυναίσθητα, ένα τηλέφωνο για καλημέρα, μία φωτογραφία που θα τραβηχτεί με το πρωινό ξύπνημα είναι κάποια από τα απλά καθημερινά πράγματα που είναι τόσο αληθινά, ώστε να μη χρειάζεται τίποτα άλλο για να μας φτιάξει η μέρα.
Τα λαϊκά παιδιά ξέρουν από σταράτες κουβέντες χωρίς σάλτσες και προλόγους. Δεν θα πουν κάτι μόνο για να το πουν. Δεν θα πετάξουν ένα γλυκόλογο όταν δουν ότι τα πράγματα ζορίζουν. Η τακτική του «ας της κάνω κάνα δωράκι για να της φύγουν τα μούτρα» σίγουρα είναι ένας εύκολος τρόπος για να αντιμετωπιστούν τα δύσκολα. Όμως εμείς, ακόμη και εάν ενδώσουμε σε τέτοιους πειρασμούς, μετά από ένα σημείο θα έχουμε ανάγκη κάτι πιο ουσιαστικό από λίγη λάμψη.
Εδώ είναι που έρχεται η ασφάλεια που θέλουμε να νιώθουμε μέσα σε μια σχέση. Δεν θα χρειάζεται να κάνουμε σκηνές ζηλοτυπίας γιατί απλά ο άλλος δεν θα μας δίνει αφορμές. Δεν θα γκρινιάζουμε και δεν θα βρίσκουμε αφορμές για τσακωμό, γιατί ο άνθρωπος που θα έχουμε δίπλα μας, θα έχει αποκτήσει την εμπιστοσύνη μας με έντιμο και ειλικρινή τρόπο. Ζούμε για εκείνη τη στιγμή που θα έρθει ο άλλος να συζητήσει μαζί μας για να επανορθώσει όση ώρα και εάν χρειαστεί, γιατί θέλει πραγματικά να μας καταλάβει και όχι απλά να μας καλοπιάσει με fake συμπεριφορές. Αυτό είναι αυτό που θα εκτιμήσουμε περισσότερο απ’ όλα.
Τάσεις εντυπωσιασμού με ακριβά δώρα, γεύματα σε ακριβά εστιατόρια και λόγια βουτηγμένα στο μέλι σε συνδυασμό με μια ατσαλάκωτη εικόνα δημιουργούν το πορτρέτο μιας τέλειας σχέσης. Όχι όμως αληθινής. Γι’ αυτό πλέον έχουμε την τάση να στρεφόμαστε σε αυτά τα απλά λαϊκά παιδιά που έχουν το ταλέντο να δείχνουν την αφοσίωση και την αγάπη τους με το δικό τους τρόπο, χωρίς πολλές «φασαρίες» και φώτα. Γιατί η αγάπη για να είναι ουσιαστική, πρέπει να είναι χαμηλόφωνη.
