Εξεταστι…τι; Μακράν η πιο μισητή λέξη για τους απανταχού φοιτητές του πλανήτη (ούτε να τη ξεστομίσω δε μπορώ). Ειδικά όταν μιλάμε για την περίοδο του Ιουνίου, όπου περίμενες πώς και πώς να τελειώσουν τα μαθήματα για να πάτε με την παρέα για το πρώτο σας καλοκαιρινό μπανάκι, μπορείς σχεδόν να ακούσεις ένα σατανικό γέλιο από τη στοίβα με τα βιβλία και τις σημειώσεις πάνω στο γραφείο σου. Όσο εσύ, λοιπόν, ονειρεύεσαι αιώρες που κρέμονται από κοκοφοίνικες, κάπου εκεί στη στοίβα βρίσκεται χωμένο ένα μάθημα το οποίο ξέρει ότι δε θα το ανοίξεις μέχρι το τελευταίο βράδυ. Δεν το παρακολούθησες, το μισείς και το ξέρει.
Μεταξύ μας τώρα, όλοι οι φοιτητές έχουμε ένα μάθημα (τουλάχιστον ένα!) που αναβάλλουμε το διάβασμα του επανειλημμένα. Καλά, ίσως όλοι εκτός από έναν, ξέρετε ποιον εννοώ… Καταλήγουμε, έτσι, στον τέταρτο καφέ για σήμερα μπας και καταφέρουμε να μείνουμε ξύπνιοι για να βγάλουμε την ύλη σε ένα βράδυ. Μαθαίνουμε να επικαλούμαστε θεούς και δαίμονες από ινδιάνικες φυλές με σκοπό να πάρουμε αυτό το πολυπόθητο 5. Κάποιες φορές πιάνει, άλλες πάλι όχι. Το ζητούμενο είναι γιατί αφήνουμε τον εαυτό μας να περνάει όλη αυτή τη ψυχοφθόρα διαδικασία από το να ανοίγαμε απλά το ρημάδι το βιβλίο λίγο νωρίτερα από το τελευταίο βράδυ πριν την εξέταση (ή το προτελευταίο για τους πιο υπεύθυνους);
Στην αρχή κάθε εξαμήνου η ίδια υπόσχεση: Θα παρακολουθώ όλα τα μαθήματα, θα κρατάω σημειώσεις, θα διαβάζω συστηματικά, θα έχω πρόγραμμα. Γελάει ο κόσμος! Με απλά μαθηματικά, αν βάλεις κάτω και μετρήσεις όλες τις ώρες που πέρασες φέτος για καφέ, κάνοντας μαραθώνιο Game Of Thrones ή σκαλίζοντας τη μύτη σου, σου φτάνουν για να πάρεις πτυχίο μέσα σε ένα χρόνο. Καλά, μπορεί να υπερβάλλω λίγο. Προφανώς, αυτό θα συνέβαινε αν εγκατέλειπες πλήρως τη ζωή σου και δεν το θέλουμε αυτό σε καμία περίπτωση. Για όνομα πια, 20 χρονών είσαι.
Ας το θέσουμε κάπως αλλιώς. Προσπάθησε για μία φορά, έτσι για αλλαγή, να διαβάσεις από την αρχή του εξαμήνου. Σου εγγυώμαι δεν πρόκειται να στερηθείς ούτε τους καφέδες με την παρέα, ούτε τις βόλτες, ούτε καν τα χανγκόβερ. Αυτά που γυρνάς λιώμα, ξέρεις. Δε θα καταλήξεις ένα μίζερο, αντικοινωνικό φυτό. Θα καταφέρεις απλά να μην υποβάλλεις τον εαυτό σου σε επιπρόσθετο άγχος και δε θα φορτωθείς αργότερα με μαθήματα που αναγκαστικά θα σου κλέψουν χρόνο από ένα σωρό εμπειρίες που θα μπορείς να αποκτήσεις. Αυτά. Φτάνει το κήρυγμα για σήμερα.
