Αχ αυτά τα φοιτητικά χρόνια, πόσο ωραία και πόσο γρήγορα περνούν. Γεμάτα εμπειρίες, νέα άτομα, νέα μέρη. Είναι τα χρόνια που όλοι θα γυρνάμε πίσω και θα κοιτάμε, έχοντας μια έντονη γεύση νοσταλγίας που θα μας καεί. Σήμερα, όμως θα επικεντρωθούμε στις νεανικές φοιτητικές σχέσεις, αυτές τις πρώτες «ενήλικες» σχέσεις μας. Κάποιες από αυτές πετυχαίνουν και επιβιώνουν κάποιες, άλλες όμως όχι. Έχεις αναλογισθεί ποτέ γιατί δεν επιβιώνουν; Για να δούμε.
Οι φοιτητικές σχέσεις είναι πιο ώριμες από τις εφηβικές μας σχέσεις, αλλά πιο ανώριμες από τις σχέσεις που θα κάνουμε στα 30 ας πούμε. Αυτό συμβαίνει, γιατί από την μια έχουμε αποκτήσει εμπειρία και έχουμε αρχίσει να μαθαίνουμε καλύτερα τον εαυτό μας και από την άλλη έχουμε φύγει πλέον από την ταραχώδη περίοδο της εφηβείας που όλα ήταν πιο έντονα και πρωτόγνωρα. Αλλά γιατί ενδέχεται να μην πετύχει μια φοιτητική σχέση;
Θες να μαζέψεις εμπειρίες: Το καταλαβαίνω και είναι απόλυτα λογικό, ζεις μόνος σου μακριά από το σπίτι και άρα δεν έχεις κάποιον που να σου θέτει κανόνες και όρια. Αυτό, όμως, το μεταφέρεις θέλοντας και μη στις σχέσεις σου, οπότε αντιδράς σε κάθε τι που νιώθεις ότι σε περιορίζει.
Μπορεί να υπάρχει η απόσταση: Δεν είμαι κατά των σχέσεων από απόσταση, αλλά αν έχεις κάνει, ξέρεις ότι είναι δύσκολο να σου λείπει ο άλλος και να μην τον έχεις δίπλα σου όποτε το θελήσεις.
Ανωριμότητα: Όπως και να το κάνουμε μια κάποια ανωριμότητα μπορεί να υπάρξει και ιδίως αν ο άλλος είναι της φάσης «θα ζήσω ελεύθερο πουλί και δεν με νοιάζει πως θα αντιμετωπίσω τον άλλον». Ναι, υπάρχουν και τέτοια άτομα που δεν είναι ξεκάθαρα και απλά κοιτάνε πως θα περάσουν εκείνα καλά. Αυτά τα άτομα τα κατατάσσω εδώ, γιατί θα φέρνουν με εντελώς παιδαριώδη τρόπο, με τρόπο που αρμόζει σε ένα παιδί 16 χρονών που αρχίζει τώρα να κάνει τα πρώτα του βήματα στον τομέα των σχέσεων.
Αυτοί θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι οι κυριότεροι λόγοι από τους τόσους που υπάρχουν και καθιστούν δύσκολη την επιβίωση μιας σχέσης στα φοιτητικά χρόνια. Όπως και να έχει όμως, ζήσε τις φοιτητικές σου σχέσεις στο έπακρο και με τον σεβασμό που τους πρέπει και μην φοβάσαι να αφεθείς. Εξάλλου ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται…
